میرزا محمد ابراهیم امین الواعظین اصفهانی

میرزا محمد ابراهیم امین الواعظین فرزند حاج محمّدعلی تاجر اصفهانی، عالم فاضل و واعظ کامل، در سال ۱۲۷۵ ق متولّد شده. و در این شهر تحصیل نموده است، ازجمله نزد حاج میرزا بدیع درب امامی، حاج سیّدمهدی نحوی و آقا سیّدمحمّدباقر درچه ای تلمّذ کرد، و چندی نیز در اعتاب مقدّسه، نزد اعاظم فقهای آن دیار خصوصا میرزای شیرازی حاضر شد، و در حدود ۱۳۲۵ ق. به ایران مراجعت نمود. مدّتی در اصفهان و گاهی در یزد ساکن بود. در اواخر عمر، در سده ماربین و روستاهای حوالی آن جا به وعظ و خطابه مشغول بود. و سرانجام در ۲۱ ربیع الثّانی ۱۳۵۹ ق در محلّه فروشان سده وفات یافت، و در قبرستان خوزان سده مدفون گردید.

وی تألیفاتی داشته که از آن جمله است:

۱. امان الخائفین، در امامت

۲. براهین الباهر، در مذمّت دنیا و مدح آخرت

۳. تحفه المعاد للعباد

۵. روح العالمین، در توحید

۶. شهاب الثّاقب در مدح امام غائب (عج)

۷. صراط المستقیم

طریقه الحق، در نبوّت

7. کهف العارفین، در اخلاق و غیره از نظم و نثر

8. قصیده ای در مرثیّه استادش میرزای شیرازی گفته، و نام عدّه ای از علماء را مذکور داشته است.

منابع

---------------------------------

- اعلام اصفهان ج ۱ ص ۱۱۹

- خلد برین یا تاریخ گویندگان اسلام، ج1، ص ۱۰۲

- دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج ۱، صص ۱۱۴ و ۱۱۵

- مکارم الآثار، ج۶ ص ۲۰۹۲

- نقباءالبشر، ج ۱، صص ۱۹ و ۲۰

- الذّریعه، ج۱، ص۳۴۴

- اعیان الشّیعه، ج۵، ص ۳۷۶.

برچسب‌ها: فقهای اصفهان, واعظان اصفهان, زادگان ۱۲۷۵ ق, درگذشتگان ۱۳۵۹ ق

ضیاء الدین بلخی

زندگینامه :

مولانا ضیاء الدین بلخی از واعظان و شاعران بنام بلخ بود كه در همان شهر مسكن داشت و به امر موعظه مشغول بود. ، عوفى (م بعد از 630 ق) او را ملاقات كرده و فاضل خوانده است. ضیاى بلخى در سرودن شعر نیز مهارت داشت و مبین این امر «دیوان» شعر او می ‏باشد. وی مرید معین الدین چشتی بود .

گویند چون بر منبر رفتی عادت وی چنان بودی که عمامه ٔ خودرا چنان نهادی که پیشانی او و صدغ او را پوشیدی ، یکی به وی نوشت که عمامه را لختی برتر نه که روزی را خدا می دهد، و او این رباعی را در جواب فرستاد:
یک شهر حدیث من و اشعار من است
در هر کنجی سخن زگفتار من است
گر پیش نهم یا سپس ای مرد سره
پالان زن تو نیست دستار من است

نمونه شعر :

زهی در شان تو منزل همه آیات سلطانی
بدیده عقل در دست تو رایات جهانبانی
تو خورشید جهانگیری از آن با تیغ صبح آسا
گرفتی هفت کشور را بیک ساعت به آسانی
چنان آسوده شد جمع خلایق در دیار تو
که جز در طره ٔ دلبر نبیند کس پریشانی
چو ذوالقرنین از مشرق یکی بخْرام در مغرب
که تادانند در عالم توئی اسکندر ثانی

*

منابع

------------------------------------

- تذکره عرفات العاشقین ج ۵ ص ۳۴۲۲

- تذکره مجمع الفصحاء ج ص

- لغت نامه دهخدا ج ص

- فرهنگ سخنوران ص

برچسب‌ها: مشاهیر بلخ, شاعران بلخ

حاج سید محمد جواد افضل هرندی

حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّدمحمّدجواد افضل حسینی هرندی. فرزند آیه الله سیّدمحمّدحسین حسینی هرندی، عالِمی فاضل و عامل بود که در سال 1336 ه ق در شهرهرند بدنیا آمد. وی پس از فوت پدر، در سن دوازده سالگی به اصفهان رفت و در مدرسه ی جدّه بزرگ ساکن شد؛ از استادان ایشان در آنجا می توان: حاج آقا محمّد آل رسول شمس آبادی، میرزا علی آقا شیرازی، آیه الله شیخ هیبت الله موحّدهرندی، شیخ محمّد کفرانی، سیّد محمّدباقر ابطحی و سیّدعلی اصغربَرَزانی را نام برد؛ حاج آقا افضل، در شهرقم در مجلس درس آیه الله العظمی مرعشی نجفی و آیه الله العظمی بروجردی حاضر شد و سپس به اصفهان بازگشت و از محضر آیه الله حاج آقا رحیم ارباب و آیه الله سید محمدرضا خراسانی بهره برد.

درضمن، دو تن از فرزندان ایشان بنام های حُجج الاسلام والمسلمین حاج سیّد احمد و حاج سیّدمحمّدحسین، بترتیب امام جمعه و امام جمعه ی موقّت سابق شهرهرند به مدّت هفده سال بودند.

سید محمد جواد افضل حسینی هرندی، واعظی متّقی و شیرین سخن بود که سرانجام در سال 1407 ه ق، در بالای منبر، حین سخنرانی در مجتمع حسنیّه و مسجد امام حسن مجتبی(ع) شهرهرند، همزمان با شب نیمه ی شعبان، دچار سکته شد و دارفانی را وداع گفت و در بهشت حیدر(ع) شهرهرند در کنار پدرش بخاک سپرده شد.

منابع

--------------------------------

- وبلاگ "هرند الماس شرق اصفهان " به مدیریت محمد هادی نظامی هرندی ، مقاله " حاج آقا افضل هرندی " ، به تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۹۴.

برچسب‌ها: مشاهیر هرند, فقیهان هرند, زادگان ۱۳۳۶ ه ق, درگذشتگان ۱۴۰۷ ه ق

سید مهدی طباطبائی

سید مهدی طباطبائی استاد اخلاق ، فقیه و عالم و خطیب معاصر ، در اول فروردین ۱۳۱۵ ه. ش. در رفسنجان به دنیا آمد و در کودکی با خانواده اش به مشهد آمد و در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت.

ابتدا در مکتب‌خانه‌های مشهد نصاب الصبیان و جامع المقدمات و معراج السعاده را خواند. بعد در مدارس ابدال خان، و نواب، به تحصیلات حوزوی مشغول شد. از ادیب نیشابوری ادبیات را آموخت. و منطق را نزد استاد آقا شیخ محمد عیدگاهی، فقه را خدمت میرزا محمد مدرس یزدی، رسایل، کفایه و مکاسب را خدمت آقا شیخ محمدکاظم دامغانی و آقا شیخ هاشم قزوینی فراگرفت و توحید صدوق و مقداری از اصول کافی را نزد مرحوم آقا شیخ مجتبی قزوینی خواند.

آنگاه برای ادامه تحصیل راهی قم شد. دو سال هم در قم بودو به درس مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی حاضر می‌شد. سپس به نجف رفت. دو سالی هم آنجا ماند و به‌واسطه گرفتاری‌ها و ناراحتی‌هایی که پیش آمد ، ناگزیر به مشهد برگشت و به درس مرحوم آیت‌الله میلانی حاضر شد.

وی از جمله معدود انقلابیونی است که پیش از آغاز نهضت امام در سال 42 به زندان افتاد. علت دستگیری وی همکاری با مجموعه فدائیان اسلام و شخص شهید نواب صفوی بود. او در سال 1334 به واسطه حضور در کار های شهید نواب صفوی در زندان قزل قلعه زندانی شد .

وی از جمله کسانی بود که در مشهد برای جمع آوری تایید مرجعیت امام خمینی از طرف علمای مشهد تلاش کرد. پس از آنکه شوهر خواهرش آیت الله سید محمدرضا سعیدی به دلیل مبارزه با رژیم پهلوی به زتدان افتاد و در سال 1349 بر اثر شکنجه شهید شد ، برای ادامه راه او و خالی نماندن مسجد و پایگاه ایشان از مشهد به تهران آمدو در منزل ایشان ساکن شد. و در مسجد ایشان به اقامه نماز و دیگر فعالیتهای دینی و سیاسی پرداخت . پس از پیروزی انقلاب، در کنار فعالیتهای تبلیغی، برخی از مسؤولیتها را همچون سرپرستی بنیاد مستضعفان، عهده دار شد. او عضو جامعه روحانیت مبارز تهران بود و به عنوان نماینده مردم تهران ری شمیرانات و اسلامشهر در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی برگزیده شد. او به خاطر سخنرانی ها و گفتگوهایی که از او در رادیو و تلویزیون پخش می شد به استاد اخلاق معروف بود.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید مهدی طباطبایی از در تهران به دلیل عارضه ریوی در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری بود تا اینکه در روز جمعه 28 اردیبهشت 1397 ه. ش. و در سن ۸۲ سالی دار فانی را وداع گفت. پیکر این عالم گرانمایه پس از تشییع در تهران به قم منتقل و پس از اقامه نماز میت توسط آیت‌الله شبیری زنجانی از مراجع عظام تقلید ، در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.

منابع

-----------------------------------------

- سایت اینترنتی مسجد 29 اردیبهشت 1397

- پایگاه اطلاع رسانی پارسینه 28 اردیبهشت 1397

برچسب‌ها: مشاهیر تهران, فقیهان تهران, زادگان ۱۳۱۵ ه ش, درگذشتگان ۱۳۹۷ ه ش

ملا محمد حسین شریف کرمانی

ملا محمد حیسن شریف کرمانی فرزند محمد علی از علما و واعظان قرن سیزدهم هجری است. در کرمان ساکن بود و در آن شهر در علوم دینی تحصیل کرده بود و به وعظ و خطابه و ارشاد مردم و تحقیق و تالیف کتاب مشغول بود. وی معاصر فتحعلی شاه قاجار است. سال تولد و درگذشت و اساتید او به دست نیامد.

تالیفات

1- "روضه الحسینیه" به فارسی درباره زندگی و سیره چهارده معصوم (ع). مولف کتاب را برای واعظان و اهل منبر نوشته و به فتحعلی شاه قاجار و همچنین ابراهیم خان قاجار ( حاکم کرمان ) تقدیم کرده است. نسخه ای از این کتاب در کتابخانه خورشید گردیزی در مولتان پاکستان موجود است.

2- ریاض الفضائل فی فضائل الائمه الوسائل" به فارسی در 3جلد و مشتمل بر مقدمه 12 باب و خاتمه. مولف این کتاب را در تکمیل کتاب دیگر خود " روضه الحسینیه نوشته است.جلد اول این کتاب در کتابخانه خورشید گردیزی موجود است.

منابع

----------------------------------------------

- فهرست نسخه های خطی خورشید گردیزی صص 18 و 25

برچسب‌ها: مشاهیر کرمان, واعظان کرمان

عبدالعزیز آدمی شیرازی

شیخ ابوالمبارک عبدالعزیز بن محمّد بن منصور بن ابراهیم بن مرداس آدمی شیرازی، از بزرگان و محدّثین و علمای قرن ششم هجری و ساکن شیراز بوده و در عهد اتابک زنگی بن مودود در جامع شیراز به خطابت مشغول بود و در سال 559ق در شیراز وفات یافت و قبرش در مقابل مسجد خبازه بوده است.

منابع

---------------------------------

- اعلام اصفهان ج4

برچسب‌ها: مشاهیر شیراز, محدثان شیراز, درگذشتگان ۵۵۹ ه ق