|
مشاهیر ایران و اسلام
|
||
زندگینامه :
امیر خسروی قهستانی ( قائنی) از شاعران قرن دهم هجری است. خسروی مردی ادیب و دانشمند بود و در کمانداری و در موسیقی خیلکی مهارت داشت و اکثر خطوط را خوش می نوشت.او خواهر زاده ی قاسمی گنابادی است.
تقی الدین اوحدی در وصف او می نویسد :
" ...جوانی بود نیکو منظر ، نیکو مخبر ، خوش طبع ، خوش فهم ، نازک فطرت ، عالی همت ، جامع مدقق ، در فنون هنر ماهر ، کمانداری در لنگه و پرتاب قادر انداز ، با زبانی چون زبان تیغ سرفراز ..."
وی از سادات قائن بود و وى به قولى در قریهى شیرخواند، از بلوك شاخن قهستان و به قولى در درجح قهستان متولد شد. متولد شد و پس از تحصیل و فراگیری فنون کمانداری ، در حدود سال ۱۰۰۰ ه. ق. به شیراز رفت و با تقی الدین اوحدی دیدار کرد و از آنجا راهی هند شد و در عهد پادشاهی اکبر شاه ، ملازم و مستوفی شاه زاده سلطان سلیم ( نورالدین جهانگیر ) گردید تا آنکه در سال ۱۰۰۳ ه. ق. به شهادت رسید.
بعضى تذكره نویسان او را از خویشان میرزا قاسم گنابادى و برخى خواهرزاده ى وى دانسته اند
نمونه شعر :
میرویم از سر کوی تو ، بتا کاری کن
که نباشی خجل از ما چو زما یاد کنی
*
منابع
--------------------------------------------
- تذکره عرفات العاشقین ج ۲ صص ۱۲۶۷ و ۱۲۶۸.
- سفینه خوشگو ص ۲۱۷.
- فرهنگ سخنوران ص۱۹۱.
- بهارستان در تاریخ و تراحم رجال قاینات و قهستان ص۲۲۸.
- کاروان هند ج ۱ صص ۳۷۲ - ۳۷۷.
درویش علی قائنی، شاعر ادیب در اصفهان ساکن بوده و به تحصیل علوم دینی می پرداخته و به خوش طبعی و سلاست شعر موصوف بوده است و او را «ملاّ درویش» می گفته اند. وفاتش را در سال 1185ق نوشته اند [و این اشتباه است زیرا به همراه معتمدالدّوله نشاط (متوفی 1234ق) در اوایل قرن سیزدهم هجری سفری به شیراز داشته است.
از اوست:
من و رقیب نشستیم هر دو بر راهت
به جانب که افتد تا ز راه لطف نگاهت
منابع
----------------------------------------------------
- تذکره دلگشا، ص487؛
- مجمع الفصحاء، ج4، ص290؛
- تذکره حدیقه الشعراء، ج1، ص619؛
- تذکره انجمن خاقان، صص 503 و 504؛
- الذریعه، ج9، ص324؛
- دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص602؛
- بهارستان، ص280.
|
|