|
مشاهیر ایران و اسلام
|
||
سید اسماعیل قمی متخلص به " خادم " از شاعران قرن سیزدهم هجری است. وی خادم و سر کشیک آستانه حضرت معصومه علیها السلام در قم بود.
*
منابع
--------------------------------------------------
- مدایح معتمدیه ( فنا ) ، نسخه خطی صص ۳۳۴ - ۳۳۶.
- فرهنگ سخنوران ص ۱۸۰.
زندگینامه:
خطائی قمی از شاعران قرن سیزدهم هجری است. در تذکره های آن عهد یادی از او نشده و نام کوچک او هم ضبط نگردیده است. مطابق دیباچه ای که خطائی بر کتاب " لبّ مثنوی " نگاشته معلوم می شود که وی از سادات قم بوده و نسبش به امام علی بن الحسین ( زین العابدین علیه السلام) می رسد. او معاصر فتحعلیشاه قاجار است . در جوانی به تبریز و سپس خراسان رفت و ۱۲ سال در مشهد زندگی کرد . در سفرهایش به یزد و کرمان و خراسان و هرات همراه و خادم نایب السلطنه بود. سرانجام از هرات ترک خدمت کرده و راهی زادگاهش قم شد و در مزرعه گلستان در نزدیکی قم به کشاورزی پرداخت .
خطائی در نظم و نثر مهارتی به سزا داشت و غزل و قصیده و مثنوی را نیکو می سرود. او تا حدود سال ۱۲۴۶ ه. ق. زنده بود.
کتاب ها :
۱. " چهارده نور " که نسخه ای از آن در دست نیست.
۲. " منتخبات شعرای متقدم " ( ۵۲ شاعر ) در مجموعه حاج حسین آقا نخجوانی در کتابخانه ملی تبریز نگهداری می شود.
۳. " لب الالباب و مفتاح الابواب " که منتخب مثنوی معنوی است و در مدت ۳ سال در مشهد نوشته شده و در سال ۱۳۴۵ ه. ق. به پایان آمده است. این کتاب به ضمیمه ساقی نامه او که ان را زین العابدین تفرشی در سال ۱۲۶۰ ه. ق. کتابت کرده است ؛ به شماره ۲۰۷۸۵ در کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد وجود دارد.
۴. " ساقی نامه " شامل ۱۶۱ بیت و پاره ای از اشعار پراکنده که به ضمیمه " لب الالباب " او در کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد موجود است.
نمونه شعر :
ابیات آغاز ساقی نامه
بده ساقی آن می که وجد آورد
مرا راند از حی به نجد آورد
بده ساقی آن باده ی لعل فام
که تلخست و تلخی زداید ز کام
بده ساقی آن باده ی بهمنی
که از سر نهم خوی اهریمنی
از آن باده کز ذوق هستی رهم
ز سر عادت خود پرستی نهم
*
منابع
-----------------------------------------------------
- تذکره پیمانه صص ۱۶۲ - ۱۶۴.
شیخ عبدالرزاق خائف قمی فرزند ملا علی اصغر قمی ؛ از دانشمندان و شاعران قرن چهاردهم هجری است.
کتاب ها
۱. " دیوان خائف قمی " که در تهران چاپ شده است.
*
منابع
---------------------------------------------------------
- الذریعه ج ۹ ص ۲۷۷.
- فرهنگ سخنوران ص ۱۸۶.
- تذکره سخنوران قم ص ۱۲۰.
- فهرستگان فنخا ۱۵ ص ۲۳۸.
| زندگینامه : |
|---|
شیخ عبدالکریم خوئینی زنجانی فرزند ملاابراهیم بن اسحق بن عمران خوئینی از علمای معاصر شیعه است.
پدرش از شاگردان شیخ انصاری و مادرش دختر آقا شیخ عبدالکریم روغنی قزوینی بود. آن بانوی بزرگوار علاوه بر اینکه دختر مجتهد بود، خود نیز تحصیلات عالیه داشت و آن گونه که نقل شده، در درس خارج پدرش در پس پرده حاضر میشد و استفاده میکرد. ملا ابراهیم در نجف اشرف ازدواج کرد و آنگاه به قزوین مراجعت نموده، بعد از آن هم به خوئین رفته در همان جا درگذشت
شیخ عبدالکریم در سال ۱۲۹۱ ه. ق. در شهر خوئین که در هشت فرسخی زنجان میباشد، در خانوادهای روحانی به دنیا آمد و در سنین کودکی پا به مکتب گذاشت و تحصیلات ابتدایی را آنگونه که در قدیم متداول بود در مکتبخانه به پایان رساند .تحصیلات مقدماتی و سطح خودش را در مدرسه معصومیّه قزوین گذراند،
پس از اتمام تحصیلات مقدماتی و سطح جهت ادامه تحصیل و کسب فیض از حضور علمای بزرگ آن زمان عازم نجف شد و از درس آیات عظام آقا سید محمد کاظم طباطبایی یزدی ، شیخ فتح الله شیخ الشریعه ( شریعت اصفهانی )، آ خوند ملا محمد کاظم خراسانی و میرزا محمد تقی شیرازی و سالها در کنار حرم امام علی (ع) به تحصیل علم و تهذیب نفس پرداخت و بعد از اتمام و اکمال تحصیلات دینی خود به زادگاه خویش بازگشت.
حضرات آیات سید محمد حجت کوه کمره ای ، حاج آقا سید محمد حسین بروجردی ، شیخ آقا بزرگ طهرانی از همدرسان وی در نجف بودند.
در نجف پس از فوت برادر بزرگترش سیخ اسحاق با با همسر او ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد که بعدها در زنجان ساکن شدند و به انواری معروف بودند. شیخ حسن انوار از شاگردان آیت الله سید ابوالقاسم خوئی نیز از خاندان اوست.
شیخ عبدالکریم به زنجان رفت و در آنجا به اقامه جماعت و ارشاد مردم و پاسخ گویی به مسائل شرعی و تدریس پرداخت و شاگردان تربیت کرد که می توان به میرزا باقر زنجانی و آقا سید احمد زنجانی اشاره کرد. پس از آن در سال ۱۳۲۶ ه. ش . به قم رفت و در آنجا به تدریس دروس خارج فقه و اصول مشغول شد و کسانی چون حضرات آیات شیخ عبدالله جوادی آملی ، شیخ مسلم ملکوتی تبریزی ، سید قوام زنجانی و شیخ ابراهیم امینی نجف آبادی از درس او بهره بردند . و استاد حاج حسین عماد زاده اصفهانی نیز از او اجازه دریافت کرده است.
وی سرانجام در در 28صفر سال 1317 ه. ق. در سال روز وفات پیغمبر گرامی و امام صادق (ع)در شهر مقدس قم به رحمت ایزدی پیوست و در قبرستان نو قم مدفون گردید.
فرزندانش با نام خانوادگی آل اسحاق در قم ساکن هستند و اغلب از علما و در لباس روحانیت هستند.
کتاب ها :
۱. شرح کفایه ، تقریرات درس آخوند خراسانی معروف به " خودآموز کفایه " که به فارسی نوشته شده بود و قابل استفاده همه طلاب که در سال ۱۳۶۷ ه. ش به وسیله انتشارات مصطفوی در قم چاپ شد .همچنین با نام "شرح کفایه الاصول " در ۴ جلد به وسیله انتشارات عالمه قم در سال ۱۳۹۶ ه. ش به چاپ رسید.
۲. حاشیه عروة الوثقی که با رحلت آن مرحوم ناقص ماند.
۳. فوائد که دارای مطالب متفرقه است و چاپ نشده است.
۴. رساله علمیه.
*
منابع
---------------------------------------------------
- سایت اینترنتی تبیان زنجان.
- نقباء البشر آقا شیخ بزرگ طهرانی، صص ۱۱۵۵ و ۱۱۵۶
- علماء نامدار زنجان ص
زندگینامه :
خزانی قمی از شاعران قرن دهم هجری است. اکثر اوقات در گورستان ها به سر می برد و عاشق پیشه و لوند مشرب بود.
در نسخه تذکره تحفه سامی موجود در کتابخانه آستان قدس رضوی که نسخه اساس تصحیح مرحوم همایونفرخ بوده تخلص وی " خرابی " ثبت شده ولی وحید دستگردی در تصحیح خود تخلص او را " خزانی " نوشته که به گمان من باید همین درست باشد.
نمونه شعر :
بهار و چشم جهان بین ، جدا ز دیدن یار است
خزان عمر من است این بهار ، این نه بهار است
*
منابع
----------------------------------------------
- تذکره تحفه سامی ، تصحیح وحید ص ۱۶۴ ؛ تصحیح همایونفرخ ص ۲۹۸.
- الذریعه ج ۹ ص ۲۹۳.
- فرهنگ سخنوران ص ۱۹۰.
- تاریخ علما و شعرای گیلان ص ۱۵۱.
حاج شیخ احمدعلی طاهری فرزند آیت الله ملا محمد طاهر اشعری قمی در سال ۱۳۰۴ه. ش. در شهر قم متولد شد.وی از شاگردان آیت الله العظمی بروجردی امام خمینی و آیت الله عبدالکریم حائری یزدی بود که در سال ۱۳۴۱ بنا به دستور آیت الله العظمی بروجردی به بردسیر عزیمت کرد و سالها در راه آگاهی دادن به مردم و بالا بردن سطح معارف دینی مردم و مبارزه با خرافات و انحرافات فرقه ها تلاش بسیار نمود و در زمانی که شهرستان بردسیر عالمی نداشت یک تنه در این راه قدم برداشت. این عالم بزرگوار در سال ۱۳۵۷ پس از دریافت حکم از سوی حضرت امام (ره) در مقام امام جمعه بردسیر، اولین نماز جمعه استان کرمان را در بردسیر برپا کرد.وی تا سال ۱۳۸۲ به عنوان امام جمعه و نماینده ولی فقیه در بردسیر بوده و سپس به دلیل کهولت سن از این مقام کناره گیری کرد. .وی برای مبارزه با گسترش فرقه ی بهائیت در بردسیر فعالیت های زیادی انجام داد.
از جمله فعالیت های اجتماعی او می توان به پیگیری ایشان جهت تبدیل بردسیر از بخش به شهرستان ، تأسیس حوزههای علمیه خواهران و برادران، احداث بارگاه برای امامزاده سید محمد(علیه السلام- از نوادگان امام حسن مجتبی علیه السلام)، احداث مساجد و تکایا و حسینیههای این شهرستان و جمع آوری کمک های مردمی و اعزام به جبهه های جنگ ایران و عراق اشاره کرد.
روز پنجشنبه 7 شهریور 1396 ه. ش. مصادف با 7 محرم 1439 ه. ق. و در سن ۹۲ سالگی به علت بیماری و کهولت سن وفات نمود . پیکر وی بعد ازاقامه نماز در قبرستان شیخان قم در جوار قبر همسرش به خاک سپرده شد.
کتاب مثل های قرآنی از تالیفات اوست.

منابع
---------------------------------------------
- وبلاگ کشکول معرفت : مطلب "آیت الله طاهری قمی چهره ماندگار شهرستان بردسیر"
زندگینامه
ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر قمی معروف به ابن قولویه از محدثان و فقیهان برجسته شیعه در قرن چهارم هجری است.
وی حدیث را از پدر و برادرش علی روایت می کرد و در فقه و حدیث شاگرد محدث بزرگ ، شیخ کلینی بود. وی همچنین از 4- محمد بن عبداللّه بن جعفر حمیری 5- محمد بن همام بن اسماعیل 6- علی بن الحسین بن بابویه 7- محمد بن الحسن بن ولید قمی 8- محمد بن جعفر رزّار 9- محمد بن الحسن بن علی بن مهزیار 10- حسین بن محمد بن عامر 11- محمد بن الحسین جوهری 12- جعفر بن محمد بن ابراهیم 13- حکیم بن داود 14- محمد بن احمد بن یعقوب 15- محمد بن عبدالمؤمن 16- ابن عقده 17- احمد بن اصفهبد 18- علی بن حاتم قزوینی 19- علی بن محمد بن یعقوب بن اسحاق صیرفی 20- ابومحمد هارون بن موسی تلعکبری 21- قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم همدانی(وکیل ناحیه مقدسه) 22- محمد بن احمد بن الحسین عسکری 23- حسین بن علی زعفرانی 24- احمد بن علی بن مهدی 25-حسن بن عبداللّه بن محمد بن عیسی 26- محمد بن احمد بن عیسی بن سلیمان 27- محمد بن احمد بن ابراهیم بهره گرفت .
او سالها در بغداد محلس درس و بحث داشت و دانشمندانی همچون شیخ مفید، حسین بن عبیدالله غضائری، احمد بن عبدون، تلعکبرى، ابن عزور و محمد بن سلیم صابونی.نزد او تحصیل کردند.
او سرانجام در سال 368 ه. ق. درگذشت و در حرم حضرت امام موسی کاظم ( علیه السلام ) در کاظمین به خاک سپرده شد.
پدرش محمد بن جعفر از محدثان شیعه بوده و در ری و قم مورد رجوع محدثان و مردم بود و در سال 301 ه. ق. درگذشت و در قم به خاک سپرده شد . آرامگاه او در باغ ملی قم واقع در کنار خیابان ، پایین تر از شیخان قرار دارد.
ص 95
کتاب ها
1- کامل الزیارات
2- آداب الاحکام
3- کتاب القضا
4- کتاب العقیقه
5- کتاب تاریخ الشهور و الحوادث فیها
6- کتاب النوادر
7- کتاب النساء
8- کتاب الفطرة
9- کتاب الشهادات
10- کتاب القضاء و آداب الحکام
11- کتاب یوم ولیلة
12- کتاب الحج
13- کتاب الرد علی
ابن داود فی عدد شهر رمضان
14- کتاب العدد فی شهر رمضان
15- کتاب قسمة الزکوة
16- کتاب بیان حلّ الحیوان من محرمه
17- کتاب الوطی ء بملک الیمین کتاب الصرف
18- کتاب مداواة الجسد
19 - کتاب الصلوة، کتاب الجمعة و الجماعة
20 - کتاب قیام اللیل
21- کتاب الرضاع
22 - کتاب الصداق.
منابع
---------------------------------------
- هدیه الاحباب
- دانشنامه ایران و اسلام ص 800
- روضات الجنات ج2 ص 171
- ریحانه الادب ج8 ص 162
- الکنی و الالقاب ج1 ص 391
- معجم المولفین ج3 ص 146
- علمای بزرگ شیعه ص 12

آیت الله حاج شیخ حسین یزدی فرزند حاج شیخ محمد بن شیخ محمد علی بن زین العابدین از علماء و فقهای معاصر در سال 1310 ه. ش . در اصفهان متولد شد.
وی در اصفهان ادبیات عرب و منطق را از اساتیدی چون سید مرتضی موحد ابطحی , میرزا یحیی فقیه ایسمانی , ملا هاشم جنتی , شیخ عباسعلی ادیب , شریعت هرندی و شیخ حیدر علی صلواتی فرا گرفت. شرح لمعه را نزد شیخ محمد حسن عالم نجف آبادی و قوانین را نزد شیخ نورالدین اشنی اموخت. آنگاه به شهر مقدس قم شتافت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد حضرات آیات میرزا علی مشکینی , شیخ اسدالله اصفهانی ( صفر نوراللهی ) , مرعشی نجفی , شهید مطهری , شهید صدوقی و سید محمد باقر سلطانی فراگرفت. همچنین از درس شرح منظومه شیخ مسلم ملکوتی و فلسفه ی علامه طباطبائی استفاده نمود.
انگاه به درس خارج آیت الله العظمی بروجردی حاضر شد و سپس به مدت 30 سال از محضر آیت الله العظمی گلپایگانی بهره برد. وی همچنین از دروس حضرات آیات امام خمینی , شیخ مرتضی حائری , شیخ محمد تقی بروجردی و سید حسین فرید اراکی استفاده کرد. سپس به تدریس در حوزه علمیه قم و ترویج دین مشغول شد و سرپرستی مدرسه علمیه رسالت در قم را بر عهده داشت.
از آثار او تصحیح و تحقیق کتاب " مجمع الفائده و البرهان " تالیف شیخ احمد مقدس اردبیلی است که با همکاری مرحوم شیخ علی پناه اشتهاردی و اقای سید حسین موسوی کرمانی در 14 جلد به انجام رسیده است. وی تقریرات فقهی اساتید خود ( حضرات آیات بروجردی امام خمینی گلپایگانی و فرید اراکی ) را به رشته تحریر درآورده است. همچنین چندین مقاله تحقیقی از او به چاپ رسیده است.
وی سرانجام در روز دوشنبه 24 آذر 1393 ه. ش. ( برابر با 22 صفر 1436 ه. ق. در قم وفات یافته و پیکرش در روز سه شنبه پس از اقامه نماز به وسیله حجه الاسلام سید محمد رجائی تشییع و در مزار علی بن جعفر به خاک سپرده شد.
منابع
---------------------------------------------
- اعلام اصفهان ج2 صص754و755
آيةالله شیخ محمد يزدي فرزند شیخ علی یزدی اصفهانی از فقهاء و سیاستمداران برجسته جمهوری اسلامی در سال 1310 ه. ش. در خانوادهاي متدين و ارادتمند به خاندان پيامبر، چشم به جهان گشود.
جدش، مرحوم شيخ محمدعلي، حدود صد سال پيش از يزد به اصفهان هجرت كرد و در مدت زمان كوتاهي، در حوزه علميه اصفهان، به درجات علمي بالايي نائل آمد. مرحوم «آقانجفي» كه در آن دوره، رياست حوزه علميه اصفهان را بر عهده داشت، شيخ محمد علي را مأمور بحث و مناظره با كشيشهاي ارامنة جلفاي اصفهان كرد كه شيخ محمدعلي توانست بر تمامي آنها فائق آيد و از آن پس، «شيخ يزدي» شهرت يافت. پدر آيةالله يزدي، مرحوم «شيخ علي يزدي» نام داشت كه از شاگردان «شيخ عبدالكريم حائري» و از روحانيون معروف اصفهان بود كه امامت جماعت يكي از مساجد اصفهان را برعهده داشت و به حل مشكلات مردم اصفهان ميپرداخت. از ويژگيهاي او آشنايي با علوم غريبه بود. مادر آيةالله يزدي نيز زني مؤمن از خانواده متدين و دوستدار اهل بيت(ع) بود كه پدرش از مريدان «شيخ يزدي» به شمار ميآمد و ارادت او به «شيخ يزدي» در ازدواج پدر و مادر وي بي تأثير نبوده است.
شیخ محمد يزدي تحصيلات خود را ابتدا در محضر پدر و با فراگيري زبان فارسي آغاز كرد و پس از آن، عازم مكتب خانه شد؛ مكتب خانههاي آن روزگار اغلب در مسجد بود و فاقد ميز و صندلي! پس از گذراندن دورة مكتب، براي گذراندن كلاس چهارم آن نظام آموزشي، به نخستين مدرسهاي كه در اصفهان به سبك جديد تأسيس شده بود و يكي از روحانيون كه با پدر او نيز سابقه دوستي داشت، آن را اداره ميكرد، رفت. شش كلاس آن نظام را در آن مدرسه گذرانيد. تحصيلات حوزه را كه در آغاز نزد پدر آموخته بود، در مدرسة «كاسهگران» اصفهان ادامه داد و سپس به مدرسه «ملا عبدالله» رفت و به تحصيل شرح لمعه مشغول شد. پس از آن به مدرسه صدر آمد و به خواندن «قوانين» پرداخت و در اين ميان، از محضر عالمان بزرگ اصفهان نيز در زمينههاي علمي و معنوي بهره ميبرد. با تشريف فرمايي حضرت آيتالله بروجردي به قم، شور و بي قراري زائدالوصفي وجود طلبه جوان را فرا گرفت و با اصرار فراوان به پدر، خواستار حضور و تحصيل در حوزة علمية قم شد. پدر، در ابتدا با اين سفر مخالف بود، ولي با واسطه قرار گرفتن يكي از علماي يزد، به سفر فرزند خود رضايت داد.
در بدو ورود به قم، در مدرسه فيضيه مستقر شد. در آن زمان، آيةالله بروجردي، از برخي طلاب به سبب آشنايي با ميزان توانايي علمي آنان، امتحان به عمل ميآورد. وي با شركت در دروس سطح، كتابهاي رسائل، مكاسب و كفايةالاصول را به خوبي فرا گرفت و در درس خارج علماي بزرگ حوزه، از جمله آيةالله بروجردي و امام خميني شركت كرد. تلاش علمي ايشان در آن سالها باعث شد تا بتواند از حضرت امام خميني اجازه نامة اجتهاد دريافت كند.
از استادان وي، هنگام تحصيل در اصفهان، ميتوان از آقايان شيخ حسن نجف آبادي، فقيه، سيد محمدعلي ابطحي نام برد كه بخشي از كتب دورة سطح را در خدمتشان فرا گرفت. با ورود به قم به دروس مرحوم آيةالله لاكاني، مرحوم حاج آقا حسين بُدلا و مرحوم زاهدي رفت و رسائل، مكاسب و كفايةالاصول را در محضر آيةالله حاج شيخ مرتضي حائري، آيةالله مرعشي و آيةالله سلطاني فرا گرفت و در درس تفسير علامه طباطبايي نيز حاضر شد. وي در درس خارج علماي بزرگي همچون آيةالله بروجردي ، آيةالله اراكي، آيةالله شيخ محمدتقي آملي، آيةالله شاهرودي و نيز يك دوره كامل در درس خارج امام خميني شركت كرد.
از دوستان و معاشران آيةالله يزدي در ايام تحصيل در اصفهان ميتوان از آقايان: فقيه ايماني، مدني، اخوان «ابطحي»، سيد محمدعلي مجلسي و سيد محمدباقر مجلسي نام برد. همچنين وي در نخستين سالهاي طلبگي با آيةالله سيد محمد حسين بهشتي آشنا شد . از دوستان ايشان در زمان تحصيل در قم نيز ميتوان از آقايان محمدي گيلاني، شيخ حسين مظاهري، شيخ محمدتقي مصباح يزدي، سيد علي اكبر موسوي يزدي و حاج شيخ مرتضي تهراني(انصاري) نام برد.
وی نخستين مقالههاي خود را در نشريه «حكمت» به چاپ رساند.
آيةالله يزدي با ورود به حوزه علميه قم، مبارزه و درس را توأمان آغاز کرد و با شركت در درس امام خميني و جلساتي عمومي و خصوصي ايشان، توانايي و عزم خود را براي پيگيري جريانهاي سياسي و پيروي از خط مشي امام خمینی اعلام داشت. ارتباط وي با امام با حاضر شدن در درس خارج اصول ايشان در مسجد سلماسي و پرسشهاي علمي و سياسي در پايان درس آغاز شد.
ساواک به خاطر سخنرانی های تند شیخ محمد يزدي او را بارها دستگير و ممنوع المنبر كرد؛ از جمله دستگيري بعد از 21 رمضان در مسجد جامع قم و پس از سخنراني در منزل آيةالله گلپايگاني را ميتوان نام برد.
همچنین او بارها تبعید شد كه طولانيترين آنها پس از بندر لنگه و بوشهر، رودبار بود؛ اما آيةالله يزدي در دوره تبعيد نيز دست از مبارزه برنميداشت و بارها به طور مخفيانه به تهران و قم ميآمد و در جريان امور قرار ميگرفت و اعلاميههاي امام خمینی را براي مردم و علماي شهرها ميبرد. ايشان در قم و تهران جلساتي را به صورت مخفي تشكيل ميداد و با افراد و جريانهاي گوناگون به تبادل نظر ميپرداخت كه به جلسات زيرزميني شهرت يافته بود. از ديگر فعاليتهاي سياسي آيةالله يزدي ، پناه دادن به آن دسته از سربازان فراري بود كه پس از دستور امام خمینی و پيش از پيروزي انقلاب، از ارتش گريخته و به مردم پيوسته بودند. منزل او در آستانه پيروزي انقلاب مركز تلاشها و نيز حل و فصل بسياري از امور جريانهاي انقلاب بود. همان منزلي كه امام خمینی پس از پيروزي انقلاب و مراجعت به قم، در آن ساكن شدند. پس از پيروزي انقلاب اسلامي، در اولين سخنراني امام خمینی در فيضيه كه شور و شوق فراوان و كثرت جمعيت مانع از انجام اين سخنراني بود حضرت امام خمینی به وی دستور داد براي آرام كردن مردم ايراد سخن كند و او نيز امر امام را اطاعت نمود . جامعه مدرسين حوزه علميه قم از مراكز بسيار مهمي بود كه در زمان رژيم طاغوت، خدمات شاياني را به مبارزات ملت ايران براي دست يابي به انقلاب اسلامي انجام داده است. آيةالله محمد يزدي، از آغازين روزهاي تأسيس اين مركز، با آن همكاري داشت .
اپست ها و مدیریت های وی عبارتند از :
1ـ رياست دادگاه انقلاب اسلامي قم؛
2ـ رياست دفتر امام خمینی در قم ؛
3ـ نمايندگي مجلس خبرگان قانون اساسي؛
4ـ نمايندگي مجلس شوراي اسلامي در دو دوره متوالي (دوره اول از قم و دوره دوم از تهران)؛
5ـ نائب رئيس مجلس شوراي اسلامي؛
6ـ عضويت در شوراي نگهبان پس از استعفاي آيةالله صافي گلپايگاني؛
7ـ عضويت در شوراي بازنگري قانوني اساسي؛
8ـ رياست قوه قضائيه با حكم مقام معظم رهبري در دو دورة پنج ساله؛
9ـ نمايندگي رؤساي سه قوه در هيأت سه نفره حل اختلاف بين مرحوم رجايي و بنيصدر؛
10ـ نمايندگي مجلس خبرگان رهبري؛
11ـ نائب رئيس و قائم مقام اجرائي جامعه مدرسين حوزه علميه قم.
آيةالله يزدي وی در اواخر عمر عضو شوراي نگهبان بود و در حوزه علميه قم نيز به تدريس مشغول بود .
آیتالله محمد یزدی در ۱۹ آذر ۱۳۹۹ پس از تحمل یک دوره بیماری درگذشت و پس از تشییع در قم در حضور مقامات کشوری و لشکری در حرم آستانه حضرت معصومه ( س) به خاک سپرده شد.
کتاب ها
: 1ـ مجموعه مقالات انسانشناسي (در مجله حكمت)؛
2ـ بشر و خداشناسي؛
3ـ گمشدة شما؛
4ـ پاسخ تهمتهاي مردوخ؛
5ـ حسين بن علي را بهتر بشناسيم؛
6ـ اُسَسُ الايمان في القرآن؛
7ـ نبذٌ من المعارف الاسلاميه؛
8ـ شرح قانون اساسي؛
9ـ مجموعه مقالات در قانون اساسي (در مجله نور علم)؛
10ـ تفسير سورة حمد؛
11ـ الولادة الاصطناعيّه للانسان؛
12ـ حكم التماثيل؛
13ـ من الذي بيده سهم الامام؟
14ـ رسالة في القسامه. (مسائل چهارگانه فوق به ضميمه چند مسأله ديگر در يك مجلد با عنوان تسع رسائل به چاپ رسيده است)؛
15ـ فقه القرآن؛ (اين اثر در دوران زندان و تبعيد جمعآوري گرديد كه پس از انقلاب تنظيم و چاپ شد. هم اينك نيز به عنوان محور بحث ايشان در جلسه درس مورد بررسي و تبادل نظر قرار ميگيرد. تاكنون دو جلد از اين مجموعه كه در برگيرنده روايات و فتاوي است چاپ و نشر گرديده است.
همچنين ايشان تقريرات درس آيةالله بروجردي، امام خميني و آيةالله اراكي را نيز نوشتهاند.
منابع
-----------------------------------------
مفرد قمی از شاعران قرن یازدهم هجری است. در قم ساکن بود و به پیشه ی خیاطی امور می گذراند. سال درگذشت او به دست نیامد. این شعر از اشعار اوست :
خون بلبل را نه تنها در چمن گل می خورد
هر کجا خاری است آب از چشم بلبل می خورد
بس که کردم گریه خون دیده تا ابرو رسید
آب این سرچشمه طغیان کرده بر پل می خورد.
منابع
------------------------------------------------------------
-تذکره نصرآبادی ج1 ص520
- تذکره سخنوران قم صص296 و 297
عباس بن حیدر قمی اصفهانی از فضلای قرن یازدهم هجری است. از آثار او:
1. «شرح الفوائد الغیاثیه» در بلاغت به عربی که در سه دهه اوّل جمادی الثانی 1085ق از شرح کتاب فراغت یافته و به شماره 327 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.
منابع
--------------------------------------------------
- فهرست مرعشی، ج2، ص31
زندگینامه :
او در سال 1338 ه. ش. در شهر آبادان متولد شد و تحصیل خود را تا پایان دوره راهنمایی ادامه داد. هنگام جنگ به شهرستان قم مهاجرت کرد و اکنون نیز در همان شهر ساکن است. او علاوه بر همکاری با مجله سلام بچهها کلاسهای نقد و داستاننویسی نیز داشته است. از میان آثار او مجموعه شعر حرفهای ناتمام در سال 75 و رمان تاریخی شمشیرهای شکسته، مقاله نقد داستان و ترجمه و نقد کتاب جیرجیرک در میدان تایمز هر سه در سال 77 توسط کانون فکری برگزیده شدهاند و کتاب مجموعه دیدار آشنا نیز برگزیده کتاب سال 81 سلام بچهها شده است.
کتاب ها
۱. حرفهای ناتمام (مجموعه شعر مشترک)
۲. شمشیرهای شکسته (رمان تاریخی)
۳. مجموعه دیدار آشنا (بازنویسی تاریخی)
۴. قصههای آسمانی (داستان زندگی پیامبران)
۵. قاصدک خونین
۶. برگی در نسیم
۷. ابر فراگیر
۸. آفتاب صفین (رمان تاریخی)
۹. جستوجوی شبانه
۱۰. جنگجوی نقابدار
۱۱. خانه پر از طلا
۱۲. درخت آرزو
۱۳. کاروانی در غدیر
۱۴. حامی (مجموعهای درباره حضرت علی (ع))
۱۵. آن شب نورانی
۱۶. بالهای نامرئی
۱۷. همسفر
۱۸. مشعلهای خاموش
۱۹. آخرین پیام
۲۰. پادشاه یکدقیقهای (مجموعه داستان طنز)
۲۱. جیرجیرک در میدان تایمز (ترجمه و نقد)
۲۲. نقد داستان (مقاله)
۲۳. زندانی بیحصار (زیر چاپ).
*
منبع :
--------------------------------------------------------------------
سایت انتشارات سوره مهر http://www.sooremehr.ir/fa/author/129
|
|