|
مشاهیر ایران و اسلام
|
||
زندگینامه
بانو عفت جنتی عطایی ( قریب ) فرزند خلیل شاعر معاصر در سال ۱۳۰۲ ه. ش. در مشهد به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر سپری نمود و دیپلم دوره متوسطه را از دبیرستان فروغ دریافت کرد. سپس به استخدام آموزش و پرورش در آمد و به تدریس پرداخت.و در سال ۱۳۲۳ با ستوان یکم عبدالله قریب ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۶ به همراه خانواده به تهران رفت و آنجا ساکن شد .
او از نوجوانی به سرودن شعر می پرداخت . و هنگامی که به تهران رفت در انجمن های ادبی عضو شد .
اخانم سیمین بهبهانی از دوستان نزدیک و صمیمی او بود و برای نخست بار غزلی از خانم جنتی عطایی را در مجله پرواز -- که مدیریت صفحه ادبی آن را عهده دار بود -- منتشر کرد. از دیگر فعالیت های او خدمت در سازمان زنان ایران و سازمان خدمات اجتماعی ( مددکار ) بود.
همچنین در انجمن فرهنگی ایران و پاکستان --که ریاست آن را آقای مطیع الدوله حجازی بر عهده داشتند -- نیز عضو بود و برای ایجاد شوق کتاب خوانی در میان بانوان بسیار فعالیت می کرد.
وی در قالب های گوناگون شعر به غزل و چهارپاره علاقه نشان می داد. مجموعه ای از اشعارش در سال 1340 ه. ش. به نام " نوای نی " به چاپ رسیده است. او از سال ۱۳۵۷ از فعالیت های اجتماعی کناره گیری کرد و سرنجام در 23 خرداد 1385 ه. ش. در گذشت و قطعه 218 ف ردیف 11 ، شماره 31 در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
برادر بزرگ او دکتر ابوالقاسم جنتی عطایی نویسنده تئاتر-- برنامه ساز رادیو ایران از همان آغاز کار --- و استاد دانشگاه بود
ایرج جنتی عطایی ( ترانه سرا و نمایشنامه نویس ) فرزند برادر کوچک ایشان است
شادروان مصطفی جنتی عطایی نویسنده و مترجم .. شادروان رضا جنتی عطایی ( ترانه سرا ) پسران دایی خانم جنتی عطایی بود.
نمونه شعر
به جز حسرت و غم ، جوانی چه گویم
چو خوابی آمد ، چو برقی نهان شد
چو گل خنده ای کرد، لیکن به رویا
نهان شد همان دم ، که برقش عیان شد
منابع
-----------------------------------------------
- فرهنگنامه زنان پارسی گو صص 234 و 235.
- یادداشت های آقای مرتضی قریب فرزند خانم عفت جنتی عطایی.
- سایت اینترنتی بهشت زهرا
|
|