|
مشاهیر ایران و اسلام
|
||
زندگینامه:
میرساقی بلخی متخلص به " فروغی " از شاعران قرن دهم و یازدهم هجری است . زادگاه او روستای " قیصارک" است . اکنون در ولایت بلخ چنین روستایی شناخته شده نیست. شاید زادگاه او روستای " قیصارک " در ولایت هرات باشد.
فروغی بلخی به هند مهاجرت کرد و مدتی در آنجا بود تا اینکه در سال ۱۰۲۱ ه. ق. که لشکر جهانگیر بر علیه دانا از راجه های هند لشکر کشی کرده بود درگذشت
نمونه شعر :
هان مطرب ماتم زدگان شیوه دردی
عمری است که هنگامه ما سوز ندیده است
*
نخست خانه ز خاشاک عافیت رُهفتم
به کام بخت در آغوش خاک و خون هفتم
هوای لعل تو چون غنچه داشتم در دل
خیال زلف تو کردم ، چو گل برآشفتم
*
عشقم از جا برد گر مستانه رقصم باک نیست
این کهنه دیوانگی دائم درین اطوار نیست
*
منابع
---------------------------------------------------------------
- تذکره عرفات العاشقین ج ۵ ص ۲۹۲۱ ، ۲۹۲۲.
فریدالدین عمر بن علی بن غیلان بلخی ، از دانشمندان قرن ششم هجری است.
ظهير الدّين بيهقى از او چنين ياد مىكند: «عمر بن غيلان البلخى أفضل حكماء الحضرة و له محصول من الحكمة كامل» و از كلمات قصار او عبارت زير را مىآورد كه گفته است: «إنّ الشّرير لا يميّز بين من يهرب من شرّه و بين من يقابل شرّه بشّره». روحى ولوالجى در قصيدهاى كه در لباب الالباب آمده از او چنين ياد مىكند:
نه بدولت نبيره كاووس
نه به دانش فريد غيلانم
فخر الدين رازى در كتاب مناظرات خود در عين حال كه فريد غيلانى را مستقيم الخاطر و نيكو قريحه توصيف مىنمايد او را از راه رسم جدل بدور مىداند و در همين بحثى كه درباره حدوث عالم با او مىكند بدين نتيجه مىرسد كه فريد غيلانى بحث را از صورت علمى و عقلى خارج ساخته و مجادله خود را با شخص معيّن و گفتار مشخّص قرار داده است.
او در آغاز كتاب حدوث العالم اشاره مختصرى به تحصيلات خود در فقه و منطق و رياضيّات و إلهيّات و طبيعيّات كه در شهرهاى بلخ و مرو و نيشابور انجام داده كرده است و از آثار او جز همين كتاب حدوث العالم و ايراداتى كه بر كتاب قانون ابن سينا گرفته و رسالهاى در منطق كه مرحوم دانشپژوه حدس زده كه التوطئة للتّخطئة افضل الدين عمر بن على بن غيلان باشد چيزى بدست ما نرسيده است
وی از حکمای برجسته و از شاگردان مشهور ابوالعباس فضل لوکری بود . اما سرانجام تغییر عقیده داد و به مخالفت با فلاسفه برخاست و چندین رساله در نقد تعلیم ابن سینا و ردّ بر آراء و افکار حکماء در مسأله حدوث و معاد تألیف کرد .
چنانكه در صفحه عنوان آمده نام كتاب چنین است : « رسالة حدوث العالم للشیخ الامام افضل الدین عمر بن علی بن غیلان رحمه الله » نام او در آغاز كتاب هم بدینگونه آمده : « الشیخ الامام افضل الدین استاد الزمان عمر بن علی بن غیلان تغمده الله بالغفران » و از دیباچه چنانكه خواهیم دید بر میاید كه او در شوال ۵۲۳ در مدرسه نظامیه مرو دانش می اندوخت و در شوال ۵۲۴ در نیشابور بود وفراگرفتن منطق را كه در همان مرو آغاز كرده بود در این شهر بانجام رساند و پیش از این در بلخ بود و حساب و جبر و هندسه می آموخت . و چنانكه خود می گوید وی از دشمنان اندیشه و پندار ابن سینا است و در منطق هم از او خرده ها گرفته است . ابن سینا رساله ای در اثبات قدم جهان بنام « رسالة الحكومة فی حجج المثبتین الماضی مبدا زمانیا» ( فهرست نگارنده ص ۲۵۵ و ۱۴۳۰) نوشته است و غیلانی در این رساله كه در رد آن نوشته است میخواهد سخنان او را بیاورد و باطل كند . او در ضمن از بسیاری از مسائل مهم اصول دین هم یاد كرده و بر ابن سینا تاخته است و در بسیاری از جاها از اشارات و شفا و گویا مباحثات هم عبارتهائی آورده و از آنها خرده گرفته است . غیلانی در آغاز از آراء ابن سینا درباره معاد و نبوت و معجزه و كرامت هم یاد نمود و دریافت كه ابن سینا یا آنها را منكر است یا اینكه از روی « مذاهب الطبیعة» آنها را حل می كند (۶ر) او می گوید كه از مسئله حدوث جهان بسیاری از اصول دین درست می شود و از این روی باید بدان ارج نهاد (۸ ر) و فیلسوفان در این مسئله خلاف كرده اند و منشاء فساد در دین شده اند و باید ریشه سخنان گمراه كننده آن ها را كند و آشكار ساخت كه اصول عقائد آنها كفر و گمراهی است تا اینكه می گوید : « و قد رایت یوما رجلا من المقدمین یشنع علی مشهور من المذكورین و یقولون عن حر شدید انه : [لعن الشیخ الرئیس ابا علی] فقلت : [ ما احسن ما فعل] و یثبت ( گویا : اثبت) له وجه ذلك فسكن غضبه و سكت » . در اینجا است كه او عبارتی از آغاز تهافت غزالی در نكوهش از فیلسوفان آورده و مانند او و شهرستانی در ملل و نحل گفته است كه پس از یونانیان بسخنان همان فارابی و ابن سینا می توان نگریست . باید گفت كه این رساله غیلانی دومین تهافت الفلاسفه می باشد . آنگاه می گوید كه دوستاران سخنان فیلسوفان دو دسته اند گروهی باخلاق و ریاضی و پزشكی و كلام و « مختلف فقه» و منطق می پردازند و می شود آنها را آگاه نمود و از گمراهی بیرون آورد . در منطق اگر چه گمراهی نیست ولی مثالهای آن از دو علم الهی و طبیعی گرفته می شود و خواننده را وامیدارد كه آنها را هم بخواند و سودی هم در آنها نیست . علم كلام نیز با فلسفه آمیخته شده و خواننده آن ناگزیر می شود كه بنوشته های ابن سینا كه « معتبر و معتمد » شمرده شده است بپردازد تا از فلسفه آگاه گردد و ناچار هم باید از منطق آگاهی یابد . پس از این غیلانی می گوید (۱۱ر) : « و كان سبب شروعی فی تحصیل علومهم انی لما حصلت فی المدرسة النظامیه بمروحرسها الله فی شوال سنة ثلث و عشرین و خمسائة و اقبلت علی قرائة خلاصات الفقه و المباحثة فیها كنت اسمع من بعض من كان یباحثنی الفاظا و معانی لم اعهدهما فسالتهم عنهما فوصفوا لی المنطق و قالوا انه اعون شیء علی المناظرة و اقوی عدة فی مغالبة الخصم فحرصت علی تحصیله و احكامه و شدوت شیئا منه بمرو ثم ارتحل فی شوال السنة الاخری الی نیشابور و اتممته هناك و كنت قبل ذلك احكمت علی الحساب ببلخ و مهرت فی استخراج المسائل الجبریة و رایت فی كتب الحساب اشكالا هندسیة و سمعت من استادی فیه ذكر كتاب اقلیدس فی اصول المقادیر فحصلت شطرا صالحا منه و من غیره من كتب الهندسة و اصول علم النجوم فدعتنی هذه العلوم الی النظر فی الطبیعیات و الالهیات لمصاقبة بعضها لبعض و كان قلبی یضیق لمخالفة ما فیها لما كنت اعتقده من اصول الدین و علمت ان ابطال ذلك انما بعلم الكلام فاشتغلت نتعلمه و كان اكثر غرضی منه و اكثر همی فیه الوقوف علی فساد شبهم فی مخالفة الحق فوجدت فیه من آراء الفلاسفة ما خالفه ابن سینا و ابطله فزادت رتبتی فی تصفح كتبه و تحقیق ما فیها لیكون معارضة اقاویلهم و مناقضة شبهم عن حقیقة و بصیرة فانعم الله جل جلاله علی لما هلم من صدق همتی و خلوص نیتی فیما قصدته بان فتح علی ما انغلق علی كل من تقدمنی حتی خطرت ابن سینا فیما لا یخطر ببال احدا مكان تخطئته فیه و هو علم المنطق فی كثیر من الواضع منه و عملت فیه رسالة سمیتها:« التوطئه للتخطئة » و عنیت بتخطئة فی مسائل اصول الدین و ها انا الان اذكر فی هذا الكتاب من ذلك ما یتعلق باثبات حدوث العالم و ابطال شبههم فیه و بعد الفراغ من هذا الكتاب اقبل ان شاء الله تعالی علی تحریر كتاب « التنبیبه علی تمویهات كتاب التنبیهات » و علی تعقب كلامه فی كتبه الاخری و ابطال جمیع اراءه المخالفة للحق »
فریدالدین بلخی در سال ۵۸۲ ه. ق. درگذشت
کتاب ها :
۱. حدوث العالم.این کتاب، به زبان غربی و رد بر رساله ای از ابن سینا با نام «رسالة الحکومة فی ابطال حجج المثبتین للماضی مبدا زمانیا» است و برای اثبات آغازدار بودن جهان و حوادث آن میباشد. کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است که بخش اول، خود، شامل سه باب (باب اول و دوم، هر کدام، دارای هفت فصل) و بخش دوم، دارای پنج باب (باب اول و سوم و چهارم و پنجم، به ترتیب، مشتمل بر چهار، دو، چهار و سه فصل) است.
میکروفیلم این نسخه به شماره ۵۵۵۶ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می شود. اصل نسخه در قرن هشتم هجری به خط نسخ کتابت شده است.
این کتاب به تحقیق دکتر مهدی محقق یکبار به وسیله انتشارات دانشگاه تهران و موسسه مطالعات اسلامی ( مک گیل کانادا ) در سال ۱۳۷۷ و بار دیگر به وسیله انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سال ۱۳۸۳ چاپ شده است.
۲. شرح المقالة العاشرة من كتاب اقلیدس فی اصول المقادیر . نسخه ای از کتاب که در سال ۵۷۰ ه. ق. کتابت شده است به شماره ۵۹۹/۶ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی وجود دارد.
۳. التوطئه للتخطئه
۴. الرد علی القانون . نقض و رد است بر مبحث ادویه مفرده (بسیطه) از كتاب قانون شیخ الرئیس ابو علی سینا و چنانچه مؤلف در دیباچه تصریح كرده است تناقص های بسیاری از ابن سینا در كتاب قانون دیده و یكایك آنچه مربوط به آن فصل بوده در این رساله جمع آورده است . مؤلف افضل الدین عمر ابن غیلان بلخی است . ابن غیلان درباره شیخ الرئیس خوشبین نبوده و كتاب قانون را (در دیباچه این رساله) ترجمه و نقل ناشیانه و بدون تحقیقی از كتب قدماء دانسته و در پایان رساله نیز درباره آن سخن گفته و مدعی شده است كه اغلاط كتاب قانون در برابر خطاهای ابن سینا در علوم حقیقیه (فلسفه) ناچیز است
میکروفیلم این کتاب به شماره ۱۶۶۶ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران وجود دارد.
منابع
---------------------------------------------
- تاریخ الحکماء الاسلام ص ۱۰۷.
- حدوث العالم ، ترجمه دکتر مهدی محقق ، مقدمه.
- فهرست میكروفیلمهای كتابخانه مركزی دانشگاه تهران. ج.۱
- فهرست میکروفیلم های کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران ج ۳ ص
- فهرست نسخه های خطی كتابخانه مجلس شورای اسلامی. ج.۲ ص
زندگینامه:
فرید الدین بلخی از شاعران قرن دهم هجری است . اوحدی بلیانی درباره او می نویسد :
" استاد الکرام ملک البیان فرید الدین بلخی از استادان فاضل کامل مقرّر مشهد است. طرز عبارات ملیح و شیوه الفاظ فصیح است. اشعارش آبدار عالی مقدار است."
نمونه شعر :
به غمزه نرگس مستش هلاک صد بیدل
به بوسه ، شکّر لعلش طبیب صد بیمار
ز درد حسرت و اندوه رنج او فریاد
ز گرد عشوه و ناز عتاب او زنهار
*
آنکه رویت را چراغ روز جان ها آفرید
جان بی تدبیر ما گرد او ویرانه کرد
*
بی تو مرا دیده در افشان بماند
دیده نشد نقش تو در جان بماند
کار من بیدل در هم شده
چون سر زلف تو پریشان بماند
آینه برداشتی از نیکویی
آینه در روی تو حیران بماند
*
منابع
----------------------------------------------
- تذکره عرفات العاشقین ج۵ صص ۲۷۹۵ ، ۲۷۹۶
زندگینامه:
مولوی سید خیرالدین بلخی متخلص به " فائق " از شاعران قرن سیزدهم هجری است. اصلش از روستای" امام" در نزدیکی بلخ بود. اما در مدراس هند زاده شد و نزد مولوی محمد باقر آگاه تحصیل کرد . سپس به حیدرآباد دوم رفت و به تحصیل معاش پرداخت و سرانجام در سال ۱۲۴۲ ه. ق. درگذشت.
نمونه شعر :
فوج طفلان سرشک است از ره چشم
مگر از سینه برون شد دل دیوانه ی ما
*
آخر رساند تشنگی ام تا به جو مرا
یعنی ز آب تیغ تو شد تر گلو مرا
*
مظهر رحمت حق جرم سیه کاران است
سرکشد روشنی صبح ز جیب شب تار
*
ماجرایی بر دل زارم گذشت از آب چشم
مشت تاکی بود آن هم رفت در سیلاب اشک
*
منابع
-------------------------------------------------------------
- تذکره شمع انجمن ص ۵۴۷.
- نتایج الانوار ص ۵۵۰
- باغ معانی ص ۳۷۶.
- فرهنگ سخنوران۴۳۱.

استاد مهدی فلاح خوشنویس و هنرمند موسیقی در سال ۱۳۳۵ ه. ق. در بابل به دنیا آمد.
وی برای فراگیری هنر خوشنویسی از مكتب زندهیاد استاد سیدحسین میرخانی در سال۷۵ و استاد غلامحسین امیرخانی تا سال ۱۳۶۶ بهره گرفت .
او سرپرستی انجمن خوشنویسان ایران از سال ۱۳۶۶ و عضویت شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران و مسوولیت کمسیون فرهنگی و هنری این انجمن را از سال ۱۳۷۶ در کارنامه فعالیت هنری خوشنویسی خود دارد.


وی تاكنون نمایشگاه های مختلفی از آثار خود در کشورهای مختلف برگزار کرده است از جمله :
انگلیس (۱۳۶۶)، شوروی سابق (۱۳۷۰)، انگلیس، فرانسه وآلمان (۱۳۷۱)، کانادا (۱۳۷۲)، کانادا و امارات متحده عربی(۱۳۷۴)، کانادا و آمریکا (۱۳۷۶)، کانادا و آمریکا (۱۳۷۸)
مهدی فلاح شاگردی آواز استاد محمدرضا شجریان و سهتار زندهیاد استاد احمد عبادی، زیدا الله طلوعی و استاد دکتر حسین عمومی را نیز كرده است. در کشورهای شوروی سابق، در ۱۳۷۲ کنسرتی در کشور کانادا، سال ۱۳۷۴ اجرایی در کانادا.
او در سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۰ در تهران و شهرهای مختلف کشور، ۱۳۷۰ کنسرتهایی ا و دبی، در سال ۱۳۷۶ و ۱۳۷۸ کنسرت هایی در کانادا و آمریکا اجرا كرد.
خوانندگان زیادی را در موسیقی تعلیم دادهاست که از جمله آنان میتوان به علیرضا قربانی ، خوردش خلیلی ، مهسا وحدت ، سپیده رئیس سادات ، پدرام بلورچی، و بهرخ شورورزیاشاره نمود
منابع
--------------------------------------------
- سایت اینترنتی انجمن خوشنویسان ایران
- ویکی پدیا دانشنامه آزاد اینترنتی
حسن فدایی شاعر معاصر در سال ۱۳۲۴ ه. ش. در شهر نطنز از توابع استان اصفهان به دنیا آمد.
او دارای مدرک تحصیلی مهندس برق بود و به دلیل علاقه به شعر سالها در زمینه ادبیات فعالیت کرد. بیشتر شعرهای این شاعر در قالب وزنهای نیمایی بود و مانند نیما یوشیج و مهدی اخوان ثالث و سهراب سپهری شعر میسرود. وی در روز دوشنبه ۵ مهر ۱۴۰۰ ه. ش. از دنیا رفت.
آثار
از حسن فدایی یک دفتر شعر به نام «ارغوان» در سال ۱۳۶۲ منتشر شده و در سال ۱۳۸۳ تجدید چاپ شده است. بیشتر شعرهای وی نیمایی بود و تعدادی غزل نیز داشت.
دفتر شعر «ارغوان» این شاعر با مقدمه مهدی اخوان ثالث منتشر شده بود و همچنین مقدمه دیگری از نقاش معروف، زندهیاد نامی پتگر داشت. در پشت جلد این کتاب منوچهر آتشی، رضا براهنی، محمدعلی سپانلو و عمران صلاحی هرکدام سطرهایی در تحلیل و بررسی شعرها نوشتهاند.
منابع
-------------------------------
- خبرگزاری ایمنا. ۸ مهر ۱۴۰۰
زندگینامه
مرتضی فرجیان شاعر ، روزنامه نگار ، نویسنده و طنزپرداز. او در روز ۱۴ مرداد ۱۳۱۳ ه. ش. در تهـران متولـد شـد. و در وزارت آموزش و پرورش خدمت کرد. فعالیت مطبوعاتی او از سال 1336 با چاپ قطعه شـعر بلنـد طنزآمیـزش در نشریه توفیق آغاز شد. از سال 1340 به بعد آثار نثر او نیز به چاپ رسید و این همکاری تـا آخـرین شـماره این نشریه در سال 1350 ادامه داشت. هم چنین از سال 1345 به بعـد سرپرسـت جلـسات هفتگـی شـورای نویسندگان و مسئول اصلاح آثار سایر نویسندگان آن نشریه بـود. مطالـب وی در نـشریه توفیـق بـا اسـامی مستعار شاگرد تنبل؛ فینگیلی؛ گل توپی؛ هدی کوچولو؛ هاله؛ ابو شنبلیله و خان داداش به چاپ میرسید.
فرجیان پس از انقلاب اسلامی با نشریات یاقوت؛ فکاهیون و خـورجین همکـاری داشـت. در سـال 1369 با دعوت کیومرث صابری، مسئولیت دبیری شورای نویسندگان هفته نامه گـل آقـا را پـذیرفت.
همچنین به تصحیح و اصلاح اشعار شاعران جوان و طنزپردازان میپرداخـت و کـمتـر شـعری را در نشریات طنز سال های اخیر می توان یافت که با اصلاح عمیق و تصحیح او همراه نباشد.
کتاب ها :
۱. خنده بر هر درد بیدرمان دواست(گردآورنده، 1365)
۲. دیـوان فینگیلـی: مجموعه اشعار طنزآمیز (1368)
۳. طنزسرایان ایران از مشروطیت ایران تا ، انقلاب دو جلـد( با همکاری محمـدباقر نجفزاده بارفروش، 1370)
۴. لطفا لبخند بزنید (1371)
۵. بیایید با هم بخندیم: مجموعه لطیفههای ریـزه میزه (1372)
۶.شور و شیرین (مجموعه لطیفه ها) (1378)
او سرانجام در 61 سالگی درگذشت. و در قطعه 66 / ردیف 11 / شماره 60 قبرستان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
منابع
------------------------------
- سایت اینترنتی سازمان بهشت زهرا
زندگینامه
پرفسور عبدالجواد حکیمی معروف به �فلاطوری� فرزند حسین فیلسوف دانشمند و اسلام شناس کم نظیر معاصر از اعقاب حکیم ملاّ اسماعیل اصفهانی (واحدالعین) در روز سوم فروردین 1304ش در محلّه بیدآباد اصفهان متولّد شد. تحصیل در مقطع ابتدایی را در دبستان اقدسیه و دبستان ایران طی کرد و در مقطع متوسّطه در سال 1322ش از هنرستان صنعتی اصفهان دیپلم گرفت و سپس با خانواده به تهران رفت.
در اصفهان از محضر شیخ محمّدتقی قمشه ای و در مدرسه مروی تهران از محضر آیه اللّه حاج شیخ محمّدعلی شاه آبادی بهره گرفت. در سال 1326ش به مشهد رفت و در مدرسه حاج حسن حجره گرفت و در فقه و اصول و ادبیات در محضر علمای عالیقدر آنجا همچون شیخ محمّدتقی ادیب نیشابوری (ادیب ثانی) ، حاج میرزا احمد مدرس یزدی، شیخ کاظم دامغانی، شیخ هاشم قزوینی، شیخ هادی کدکنی، شیخ مجتبی قزوینی، حاج شیخ محمّدرضا کلباسی، حاج شیخ محمّدرضا ترابی خراسانی به کسب فیض مشغول شد. در سال 1326 حاج شیخ محمّدرضا کلباسی جهت او اجازه اجتهاد نوشت. و به تدریس در مشهد مقدّس پرداخت.
در سال 1330ش به تهران بازگشت و برای تکمیل معلومات خود نزد شیخ محمّدتقی آملی، آقا میرزا احمد آشتیانی، میرزا مهدی آشتیانی و سیّد احمد خوانساری حاضر شد. و همزمان به تحصیل در دانشکده الهیات دانشگاه تهران مشغول شد و با �ترجمه مشاعر� ملاّصدرا با درجه ممتاز از آن دانشکده لیسانس گرفت.
در سال 1333 برای ادامه تحصیل به آلمان رفت و در شهرهای �ماینس�، �کلن� و �بُن� در رشته های فلسفه، روان شناسی، علوم تربیتی، علوم اجتماعی و تطبیق ادیان در دانشکده فلسفه تحصیلات خود را پی گرفت و در سال 1338ش از دانشگاه کلن مدرک گرفت و به عنوان استادیار در دانشگاه هامبورگ به تدریس زبان و ادبیات فارسی و فلسفه اسلامی پرداخت. او در سال 1340ش با ارائه پایان نامه ای با عنوان �تفسیر اخلاق کانت در پرتو احترام� دکترای خود را از دانشگاه �بن� اخذ کرد.
او در سال 1343ش مرکز تحقیقات علوم و عقاید شیعی را تأسیس نموده و بیش از هشت هزار جلد کتاب درباره شیعه را برای کتابخانه آنجا فراهم کرد. آنگاه در دانشگاه کلن به تدریس پرداخت. در سال 1349 رساله �دگرگونی بنیادین فلسفه یونانی در اثر برخورد با اندیشه اسلامی� را ارائه داد و به درجه استادی نائل شد.
از خدمات ارزنده او اصلاح و تدوین کتاب های درسی 17 کشور اروپایی در باب اسلام است. او کاستی ها و اشتباهات و تحریفاتی که در کتاب های درسی مدارس اروپایی وجود داشت را به خوبی اصلاح نمود. برگزاری کنگره های متعدد درباره اسلام با حضور و سخنرانی مستشرقان و اسلام شناسان و نوشتن ده ها مقاله در باب فرهنگ و تمدن و فلسفه اسلامی و تطبیق آن با فلسفه غرب از اقدامات ارجمند او برای معرفی اسلام پیشرو به مردمان مغرب زمین بود. همچنین در سال 1355ش آکادمی علوم اسلامی را تأسیس نمود.
پرفسور فلاطوری در روز یکشنبه 9 دی ماه 1375ش در آلمان وفات یافته و جنازه به اصفهان حمل و در گلستان شهدا نزدیک مزار عالم ربّانی حاج آقا رحیم ارباب مدفون شد.
کتاب ها
1. �ترجمه ایران در زمان پیش از اسلام� نوشته: برتولد اشپولر (که بهترین ترجمه سال شناخته شد)
2. �فهرست کتاب های آکادمی اسلامی� که در سال 1374ش به چاپ رسید
3. �اسلام در دیالوگ� در دو جلد
4. �جانشینان محکوم� ترجمه �الاستغاثه فی بدعه الثلاثه� در دو جلد
5. تألیف 6 جلد کتاب درسی درباره اسلام برای مدارس
6. �نصاب آموز�
7. �آلمان و کشورهای اروپایی�
8. �جبهه اسلامی آزاد�.
تعدادی از مقالات و مصاحبه های او در کتاب �فلاطوری� (جلد دوّم) به چاپ رسیده است
منابع
-----------------------------------------------------
- فرهنگ شاعران و نویسندگان معاصر سخن، صص 448 و 449؛
- کتاب �فلاطوری�، ج1، صص 141-165؛
- زندگینامه و خدمات فرهنگی دکتر عبدالجواد فلاطوری، صص 23-27 و 135-150؛
- تخت فولاد اصفهان (چاپ دوم) ، صص 240 و 241؛
- نادره کاران، صص 885 و 886.
- اعلام اصفهان ج4
میرزا عباس بسطامی متخلص به " فروغی "، فرزند آقا موسی بسطامی در سال 1213 ه. ق. - در کربلا به دنیا آمد . در شانزده سالگی پدر را از دست داد و با مادر راهی ایران شد و نزد عموی خود دوستعلی خان به مازندران رفت و در ساری ساکن شد.او پس از تلاش فراوان خواندن و نوشتن آموخت و رغبت بسیار به خواندن اشعار شاعران قدیم پیدا کرد و کم کم خود نیز به سرودن شعر پرداخت و " مسکین تخلص نمود.
دوستعلی خان که خزانه دار شاه بود هنگام مراجعت از مازندران برادرزاده را نیز با خود به تهران آورد و به خدمت فتحعلی شاه معرفی کرد . مسکین ، غزلی را که در مدح شاه ساخته بود به عرض رسانید و پسند افتاد و به فرمان شاه برای خدمت نزد شجاع السلطنه والی خراسان عازم مشهد شد . شجاع السلطنه مقدم او را گرامی داشت و سمت منشی گری به او داد و پس از چندی ، مسکین به نام امیرزاده فروغ الدوله یکی از پسران شجاع السلطنه تخلص خود را به " فروغی " تغییر داد.
همین که قاآنی به خدمت شجاع السلطنه به خراسان درآمد فروغی با او آشنا شد و پس از چند سال اقامت در مشهد هر دو به اتفاق شاهزاده به کرمان رفتند و پس از آن که شجاع السلطنه به تهران آمد فروغی نیز با او وارد تهران شد
فروغی تا آخر سلطنت فتحعلی شاه و بعد از چندی در دوره محمد شاه در تهران زیست و چند بار به خدمت محمد شاه رسید و از او نوازش ها دید و پس از مدتی به عتبات رفت![]()
پس از مراجعت از عراق حال و هوایش دگرگون شد و به عرفان روی آورد و از مردم دوری گزید و زندگی را به درویشی و انزوا گذرانید. پس از آنکه داستان شوریدگی و غزلهای عارفانه فروغی به سمع ناصرالدین شاه رسید ، او را خواست و ملاطفت کرد و چندان شیفته او گشت که هر وقت غزلی میسرود بر وی میخواند و فروغی آن را تکمیل می کرد
فروغی همچنان با وجد و حال و دور از مردم زندگی میکرد و ماهی یک بار نزد شاه میرفت و غزل های تازه خود را به عرض میرسانید تا آنکه در سال 1274 ه. ق. در سن 61 سالگی - بعد از یک بیماری شدید از دنیا رفت .
نمونه شعر
ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما
تا مدعی بمیرد از جان فشانی ما
گر در میان نباشد پای وصال جانان
مردن چه فرق دارد با زندگانی ما
ترک حیات گفتیم کام از لبش گرفتیم
الحق که جای رشک است بر کامرانی ما
سودای او گزیدیم جنس غمش خریدیم
یا رب زیان مبادا در بی زیانی ما
در عالم محبت الفت بهم گرفته
نامهربانی او با مهربانی ما
در عین بیزبانی با او به گفتگوییم
کیفیت غریبی است در بی زبانی ما
صد ره ز ناتوانی در پایش اوفتادیم
تا چشم رحمت افکند بر ناتوانی ما
تا بینشان نگشتیم از وی نشان نجستیم
غافل خبر ندارد از بینشانی ما
اول نظر دریدیم پیراهن صبوری
آخر شد آشکارا راز نهانی ما
تا وصف صورتش را در نامه ثبت کردیم
مانند اهل دانش پیش معانی ما
تدبیرها نمودیم در عاشقی فروغی
کاری نیامد آخر از کاردانی ما
منابع
--------------------------------------------
- فرهنگ ادبیات فارسی ص 374
- ریحانه الادب ج 2 ص 348
- مکارم الآثار ج1 ص 474
- الذریعه ج9 ص 827
تاج الدین محمد بن محمد بن احمد سیف معروف به " فاضل اسفراینی گ از دانشمندان ادبیات عرب و به ویژه نحو در قرن هفتم هجری است. او در سال 684 ه. ق. درگذشت.
کتاب ها :
1- " لباب الالباب " ( یا " لباب " ) در علم نحو
2- «فاتحه الاعراب باعراب الفاتحه»؛
3- «الضوء على المصباح» كه در شرح كتاب «مصباح» تألیف مطرزى است در نحو كه در سال 1850 م در هند به چاپ رسیده است؛
4- «الجملة الخبریة»؛
5- «لباب الاعراب»؛ در علم نحو. نسخه ای از آن که در تاریخ 20 رمضان 884 کتابت شده است به شماره 1287 در کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد نگهداری می شود.سید جمالالدین عبدالله بن محمد حسینی نیشابوری معروف به نقرهکار شرحی به نام « العباب فی شرح اللباب » بر آن نگاشته است.
6- «لباب العلم و الادب».
7- « رساله تحقیق انواع الجمله » نسخه ای از این رساله در کتابخانه مجلس موجود است.
منابع
-------------------------------------------
- ریحانه الادب ج1 ص 120
- لغت نامه دهخدا ج 4 ص 6150
- فهرست نسخه های خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی ج 43 ص 234
فخر جهان خانم قاجار ملقب به فخرالدوله دختر ششم فتحعلیشاه و فاطمه خانم، مشهور به سنبل باجی زن چهلم فتحعلیشاه یکی از زنان هنرمند قرن سیزدهم هجری است. مادرش از اسیران کرمان بود که در حرمسرای فتحعلی شاه زندگی می کردو دخترش را بسیار متشخص و کاردان تربیت کرد.
خواهران و برادر او حسن جهان خانم والیه، تاجلی بیگم خانم و فتحالله میرزا شعاع السلطنه بودند.
فخرجهان با پسرعمویش میرزا محمد خان، فرزند حسینقلی خان، ازدواج کرد که بعد از مدتی از او طلاق گرفت و پس از آن دیگر ازدواج نکرد. فخر جهان خانم اتاقی مخصوص به خود در عمارت فتحعلیشاه داشت که پذیرای شاهزادگان هنگام شام و ناهار بود.
او تربیت یکی از برادران خود، سلطان حسین میرزا (پسر شصتم فتحعلیشاه) را به عهده گرفت.
وی در دربار شاه قاجار ارج و قرب زیادی در دربار داشت و محمدشاه قاجار با وساطت او و به دلیل احترامی که داشت از کشتن یا کور کردن علی میرزا ظلالسلطان صرف نظر کرد. او از زنانی بود که اجازه جلوس در حضور محمدشاه قاجار را داشت. شهرت فخر جهان خانم به دلیل خطاطی و نقاشیاش است، ضمن اینکه در گلآرایی و تصویرسازی و کتابت خطوط به شیوه ناخنی هم مهارت داشت.
آثار
1- مرقع خطوط و کار ناخنی به خطوط نستعلیق، شکسته تعلیق، نسخ، شکسته نستعلیق خوش و متوسط، .
فخر جهان خانم آثارش را با این عبارت امضا میکرد: «حرره اقل خادمه الدوله و القاهره فخر جهان.» . مرقع او در کتابخانه موزه گلستان نگهداری میشود.
2- تصویر ناخنی تمام قد محمدشاه قاجار در لباس و کلاه و آرایش سلطنتی، با رقم: «فخرجهان ۱۲۶۰»؛
3- تصویر ناخنی دسته گل سرخ محمدی که یک گل درشت در وسط آن جلبنظر میکند با حواشی تذهیب طلاکاری به جا مانده است
منابع
-------------------------------------------------
- احوال و آثار خوشنویسان ج2 ص 567
- مشاهیر زنان ایرانی و پارسی گوی ص 182
- خیرات حسان ج 3 ص 22
- احوال و آثار نقاشان قدیم ایران ج2 ص 501
زندگینامه
زهرا فلکی از شاعران معاصر خراسان در سال 1328 ه. ش. در مشهد به دنیا آمد. از کودکی به شعر و ادب علاقمند شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش ادامه داد و به دانشسرای راهنمایی رفت . پس از پایان تحصیل به شیراز رفت و در مدارس آنجا به تدریس پرداخت. مجموعه اشعار او هنوز به چاپ نرسیده است.
نمونه شعر
ساقی امشب تو بیا باز به مهمانی ما
پر کن از باده ی می ساغر پنهانی ما
شاهدان حرم عشق در این دیر فنا
فاش گویند ز درد دل ویرانی ما
در نهانخانه ی دل بلبل سرمست کنون
نغمه سرداد به همراه غزلخوانی ما
منابع
------------------------------------------------
- فرهنگنامه زنان پارسی گو ص 640
فخر جهان از بانوان هنرمند قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری است. او از زنان دربار قاجار است که در خوشنویسی و تصویر سازی مهرت داشته است. از آثار اوست : مرقعی به خطوط نستعلیق ، شکسته تعلیق ، نسخ و شکسته نستعلیق که در کتابخانه موزه گلستان نگهداری می شود
منابع
-----------------------------------------------
- دانشنامه دانش گستر ج11 ص 636
فسونی یزدی از شاعران قرن دهم هجری است.او بیشتر عمر خود را بیرون از یزد گذراندو به بسیاری از سرزمین ها سفر کرد و مدت زیادی در هند به سر برد.بسیار شیرین سخن و نیکو گفتار بودو نزد حکام هند محترم بود . عاقبت برای تجارت به ایران آمد و به شهرهای مختلف سفر کرد. سال درگذشت او به دست نیامد ولی تا سال 981 ه. ق. زنده بود.
این شعر از اوست :
خون در جگر از شوق و نگاهی نتوان کرد
صد شعله نهان در دل و آهی نتوان کرد
زان وصل چه خیزد که ز بد خویی معشوق
حرفی نتوان گفت و نگاهی نتوان کرد
منابع
--------------------------------------------
- خلاصه الاشعار ( بخش یزد و کرمان و نواحی آن ) ص 138
ناصر فرهودی از هنرمندان صدابردار سینما و تلویزیون در دوازدهم آذر ماه ۱۳۳۱ ه. ش. در یک خانواده اهل هنر در شهر دامغان متولد شد و در سن یازده سالگی همراه با خانواده به شهر تهران نقل مکان کردند وی فارغالتحصیل در رشته الکترونیک (گرایش صدا) از دانشکده صدا و سیما میباشد. در سال ۱۳۵۱ و همزمان با تحصیل در سازمان صدا و سیما به عنوان کار آموز فعالیت عملی خود در رشته تحصیلی اش آغاز کرده و پس از پایان تحصیل به طور رسمی همکاری با این سازمان را آغاز نمود. در سال ۱۳۵۵ به دعوت محسن کلهر به استودیو پاپ دعوت شد. وی در سال ۱۳۷۵ از سازمان صدا و سیما بازنشسته شد و تا آخر عمر در استودیو پاپ به فعالیت خود ادامه داد.
وی کار جدی و حرفهای را از سال ۱۳۵۹ و با ضبط موسیقی فیلم از از فریاد تا ترور ساخته منصور تهرانی آغاز کرد و تا پایان عمر کار ضبط موسیقی قریب به دویست فیلم و مجموعه تلویزیونی را انجام داد. وی در کنار ضبط حرفهای موسیقی، صدابرداری موسیقی فیلمهای بسیاری را بهعهده داشته که از ردیف طولانی فیلمهایی که او کار ضبط موسیقی آنها را انجام داده میتوان به «من ترانه پانزده سال دارم»، «اعتراض»، «دستهای آلوده»، «سرعت»، «جنگ نفتکشها»، «نیاز»، «خونبس»، «دوئل»، «پارتی»، «زمانی برای مستی اسبها»، «عروس آتش»، «آنکه دریا میرود»، «سفر به چزابه» و «قرمز» اشاره کرد نگاهی گذرا به فعالیتهای ناصر فرهودی در حوزه صدا روشن میکند که او توانسته در زمینههای متعددی در خدمت سینما و موسیقی ایران باشد. کارهایی که او انجام داده از قبیل ضبط موسیقی، صدابرداری موسیقی، ضبط استودیویی موسیقی، صدابرداری، صدابرداری سر صحنه و صدابرداری استودیویی، میکس صدا هر یک بهنوبه خود امور فنی صدا را گامی به جلو برده است. آخرین فعالیت وی صدابرداری فیلم بادیگارد از ساختههای ابراهیم حاتمی کیا میباشد
ضبط و تولید آثار بسیاری از گروه ها و هنرمندان شناخته موسیقی ایران از جمله فعالیت های مرحوم فرهودی است. وی طی سال های اخیر در جشن ها و برنامه های مختلفی به عنوان هنرمند برگزیده معرفی شده است.
وی در روز جمعه 13 مرداد 1396 ه. ش در بیمارستان دی تهران بر اثر ایست قلبی درگذشت و پس از تشییع توسط هنرمندان سینما و موسیقی در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
منابع
--------------------------------------------
- ویکی پدیا دانشنامه آزاد اینترنتی
- خبرگزاری مهر : 13 مرداد 1396

آیت الله شیخ رحمت الله آقاجانی فشارکی فرزند ملا حیدرعلی فرزند ملا رحیم فرزند آقاجان(مختار) فرزند شهریار فرزند محمدخان فرزند ملاجعفر ویری کوهپایه ای (مدفون در کوهپایه
اصفهان) در سال 1308 ه. ش. در روستای فشارک از توابع کوهپایه اصفهان متولد شد و از 15 سالگی در اصفهان، علوم حوزوی پرداخت.و سپس به شهر مقدس مشهد مقدس هجرت
کرد.این فاضل برجسته در مدرسه نواب رحل اقامت گزید و در مدت حضور در جوار بارگاه قدس رضوی، علاوه بر تحصیل فقه و اصول، به تدریس ادبیات عرب پرداخت . آیتالله فشارکی پس از چندین سال تحصیل در مشهد، به قم عزیمت کرد و از محضر مدرسینی مانند آیتالله العظمی بروجردى، امام خمینى(ره)، مرعشى نجفى و گلپایگانى و آیت الله سلطانی طباطبایی بهره برد.
وی موسس حوزه علمیه سمیرم اصفهان و مورد توجه مرحوم آیت الله بروجردی بود چرا که در تدریس ادبیات عرب سرآمد بود.از دیگر کارهای مهم ایشان هدایت وکمک به بازسازی حسینیه فشارک و ساخت مسجد فشارکیها در اصفهان (مسجد شهدا) و ساخت مسجد ریحان آباد ورامین و بسیاری کارهای عمرانی دیگر میباشد.
حضرت آیت الله علوی گرگانی، حضرت آیت الله خامنه ای و حجج اسلام و المسلمین سیداحمد خاتمی، حسینی بوشهری، ری شهری، دری نجف آبادی محسنی گرکانی و بسیاری دیگر از بزرگان حوزه علمیه از شاگردان این عالم فرزانه بودند.
.آیتالله فشارکی بر اثر بیماری و کهولت سن روز چهارشنبه 21 خرداد 1393 ه. ش. در منزل شخصی خود در قم درگذشت . پیکر این عالم وارسته پس از تشییع و اقامه نماز میت توسط آیت الله مکارم شیرازی از مراجع تقلید، در مقبره شهید آیت الله مفتح در صحن امام رضا (ع) حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.
منابع
------------------------------------
- گنجینه دانشمندان ج 6 ص111
- اعلام اصفهان ج3 ص50
- وبلاگ روستای فشارک http://fesharak.com/news/index.php?option=com_content&task=view&id=29&Itemid=1
- خبرگزاری جمهوری اسلامی کد خبر: 81199232 (4068837) | تاریخ خبر 23/03/1393
علیمحمد فخام بهزادی ( فخام الدوله )از موسیقیدانان هنرمند اواخر دوره قاجار است. در سال 1264 ه. ش. به دنیا آمد. ابتدا نزد یوسف خان صفایی به فراگیری نوختن تار پرداخت و در 15 سالگی نزد آقا حسینقلی به تکمیل معلومات و تجربیات خود پرداخت و سپس مدتی نزد میرزا عبدالله مشق سه تار کرد. فخام در تارنوازی و سه تار نوازی از اساتید زبردست عهد خویش بود.
منابع
----------------------------------------------
دانشنامه هنرمندان ایران و جهان اسلام ص 472
زندگینامه
ملامحمد باقر مازندرانی متخلص به "فایض" از شاعران عهد صفوی است. در سرودن انواع قالب های شعر مهارت داشته و در سال 1128 ه. ق. در شهر بارفروش ( بابل کنونی ) در مازندران درگذشته است.
نمونه شعر
تعا قامت رعنای تو در جلوه گری شد
نقش قدمت دام ره کبک دری شد
منابع
-----------------------------------------------------
- تذکره المعاصرین حزین ص206
- تذکره بی نظیر ص 113
تقی فداکار فرزند شیخ محمّد انصار ترک همدانی، از فعالّان سیاسی و اجتماعی معاصر، در سال 1282ش درا صفهان متولّد شد. در نوجوانی تحت تأثیر افکار انقلابی برادرش باقرخان عراقی، به نهضت جنگل پیوست. پس از آن در یک شرکت تجاری روسی در ایران به کار پرداخت و در آنجا با زبان روسی آشنا شد. چندی بعد به استخدام اداره ثبت اصفهان درآمد و عاقبت حرفه وکالت را برگزید. او پس از شهریور 1320 با ایجاد ارتباط با کارگران کارخانجات نساجی اصفهان و به منظور انسجام بخشیدن جنبش کارگری و پیگیری مطالبات صنفی آنان، اتحادیه کارگران اصفهان را تأسیس کرد.

وی در سال 1322ش در انتخابات مجلس شورای ملّی شرکت کرد و به عنوان نماینده اصفهان به مجلس رفت. در سال 1327ش و به دنبال ترور شاه دستگیر و زندانی شد. امّا با پادرمیانی دکتر مصدّق آزاد شد. در سال 1331ش به اصفهان بازگشت و به فعّالیّت های سیاسی خود ادامه داد. پس از کودتای 28 مرداد 1332 و سرنگونی دولت دکتر مصدّق، او نیز تحت تعقیب قرار گرفت. او پس از آن از فعّالیّت های سیاسی گناره گرفت و به کار وکالت و سرکشی به مزرعه خود مشغول شد. گفته می شود مأموران امنیتی رژیم پهلوی بر علیه او مشغول برنامه ریزی بودند و در بامداد 6 خرداد 1350ش تقی فداکار توسّط اتومبیل نزدیک مزرعه خود زیر گرفته شد و کشته شد. جسدش را در کنار برادرش، در تکیه میرزا ابوالمعالی کلباسی در تخت فولاد اصفهان ، به خاک سپردند.
منابع
------------------------------------------------------
- اعلام اصفهان ج2
ابو یوسف یعقوب بن سفیان بن الجوان الفارسی الفسوی . از بزرگترین حافظان حدیث بود و در تاریخ و اخبار و ادبیات عرب دستی توانا داشت. اهل فسا و محدث اقلیم فارس بود و در سال 190 ه. ق. به دنیا آمد.. به شهرهاى مختلف مسافرت كرد و از مشایخ فلسطین و دمشق بهره گرفت و خود گوید كه از هزار شیخ حدیث نوشته، كه همگى آنان مورد وثوق و اعتماد بودهاند.
فسوی از ابوعصام بنیل و فضل بن دكین و ابوولید طیالسى و آدم بن ابىایاس و اصمعى و عبیدالله بن موسى و محمد انصارى و مكى بن ابراهیم و ابوعبدالرحمان مقرى و ابونعیم و سعید بن ابى مریم و ابومسهر غسانى و حجاج بن منهال و حبان بن هلال و عبدالحمید بن بكار بیروتى و صفوان بن صالح و همطبقه آنان حدیث شنید.
ابوعیسى ترمذى و ابوعبدالرحمان نسایى، صاحبان دو «صحیح» از «صحاح» ششگانه، و ابراهیم بن ابىطالب و حسن بن سفیان فسوى و عبدالرحمان بن خراش و ابوبكر بن ابىداوود و ابوبكر بن خزیمه و محمد بن حمزه بن عماره اصفهانى و ابوعوانه اسفراینى و عبدالله بن جعفر بن درستویه نحوى و دیگران از وى حدیث روایت كردهاند.
وی بدون استثنا از سوی اصحاب رجال توثیق شده و از وی به عنوان شخصی عابد و زاهد و متقی یاد شده است.
فسوی در روز 13 رجب سال 277 ه. ق. در بصره از دنیا رفت.
این کتاب ها از تالیفات اوست :
1- التاریخ الکبیر، ابو محمد عبدالله بن جعفر بن درستویه نسخه ای از «تاریخ یعقوب فسوی» را به صورت مجموعه ای نفیس و صحیح تهیه کرد که قرن ها در دسترس دانشمندان بود. این کتاب تحت عنوان « المعرفة و التاریخ الفَسَوی بروایة ابن درستویه » به کوشش «اکرم ضیاء العمری» در ۳ جلد (بغداد، ۱۹۷۴-۱۹۷۵م) به چاپ رسیده است.
2- المشیخة.
منابع
------------------------------------------
- لغت نامه دهخدا
اثیرالدین فتوحی مروزی ملقب به شرفالحکماء از شاعران و ادیبان قرن ششم هجری است. در مرو رشد کرد و به جوانی رسید.معاصر سلطان سنجر سلجوقی بود و با ادیب صابر دوستی و معاشرت داشت و برای یکدیگر شعر میفرستادند. او همچنین همعصر با حکیم انوری بود که بین آنان کدورتی برقرار بودو به هجو یکدیگر میپرداختند. فتوحی در نظم و نثر استاد بود. گویند قصیده ای در هجو مردم بلخ سرود و آن را به انوری نسبت داد که باعث آزار انوری از طرف مردم بلخ شد.
سال درگذشت فتوحی معلوم نیست. اما بنا بر قرائن موجود وی تا سال 560 ه. ق. زنده بوده است.
منابع
-------------------------------------------
-
- مجمع الفصحا ج1 ص372
- دانشنامه دانش گستر ج11 ص628
شیخ عبدالعال بن محمّد مقیم فریدنی خوانساری، عالم فاضل از علمای اصفهان در قرن دوازدهم هجری است، ظاهرا از شاگردان علاّمه ملاّ محمّدباقر مجلسی بوده و در اصفهان به تدریس و تحقیق و تألیف مشغول شده است. او تا سال 1149ق در قید حیات بوده و سال وفاتش معلوم نیست. جمعی از فضلاء نزد او تحصیل کرده اند از جمله فرزندش علی و نظام الدّین خوانساری و محمّدرضا بن سلطان احمد قاری خوانساری(1)
به دستور او در جمادی الثّانیه 1107ق، نظام الدّین محمّدفاضل تونی کتاب «الروضه البهیّه» را نوشته و صاحب عنوان آن را با نسخه ای که به نظر علاّمه مجلسی رسیده و تصحیح شده است، مقابله و تصحیح کرده است. تاریخ مقابله 1119ق است. این نسخه در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است.(2)
شیخ عبدالعال «مصباح» کفعمی موسوم به «جنه الامان الواقیه» را به فارسی ترجمه کرده و آن را به شاه طهماسب ثانی تقدیم داشته است. نسخه ای از این کتاب به خط علی بن عبدالعال (فرزند مترجم) و موّرخ شوال 1108ق با حواشی مترجم، به خط نستعلیق و نسخ، به شماره 1259 در کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد موجود است.(3) نسخه دیگری از این کتاب به شماره 2509 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم وجود دارد.(4)
از آثار او کتابی در «ادعیه» مشتمل بر 40 باب به فارسی نوشته و تاریخ کتابت 6 جمادی الاوّل 1121ق است. نسخه به شماره 15353 در کتابخانه مجلس شورای ملّی موجود است.(5) او همچنین در حواشی «تفسیر جوامع الجامع» طبرسی، حواشی از «تفسیر بیضاوی» نقل نموده و تعلیقاتی در نقد آن از خود افزوده و کتاب را در 17 رجب 1149ق وقف نموده است. نسخه به شماره 241 در کتابخانه مدرسه فیضیه قم نگهداری می شود(6) شیخ عبدالعال «صحیفه سجادیه» را ترجمه کرده و شاگردش نظام الدّین خوانساری در سال 1110ق آن را کتابت کرد. سپس به امر او شاگرد دیگرش محمّدرضا خوانساری در 10 رمضان 1110 ملحقاتی بر «صحیفه سجادیه» را کتابت نمود و مترجم حواشی مفیدی به فارسی به آن کتاب افزود. نسخه ای از این کتاب در کتابخانه مرحوم شیخ مهدی مجدالعلماء نجفی در اصفهان موجود است.(7)
منابع
--------------------------------------------------------
1- بنگرید به: الکواکب المنتشره، صص 444 و 445.
2- فهرست رضوی، ج5، ص448.
3- فهرست الهیات مشهد، ج2، ص402.
4- فهرست خطی احیاء، ج7، ص10.
5- فهرست مختصر مجلس، ص39.
6- فهرست فیضیه (استادی) ، ج1، ص66.
7- تراجم الرجال، ج1، ص299 و ج2، ص851؛ قبیله عالمان دین، ص235.
زندگینامه 
پوران فرخزاد نویسنده ، شاعر ، و پژوهشگر معاصر در بهمن ۱۳۱۱ ه. ش. در نوشهر زاده شد. او فرزند توران وزیری تبار (زاده تهران و کاشیتبار) و سرهنگ محمد فرخزاد (که ستوان جوان و تحصیلکرده شعردوستی از دهکده بازرگان تفرش بود) است. از دیگر اعضای خانواده او میتوان خواهر کوچکترش، فروغ فرخزاد و برادرش، فریدون فرخزاد را نام برد.
پوران کودکی خود را در نوشهر و شهرهایی دیگر گذراند و در تهران بزرگ شد. او و خواهران و برادرانش پیش از رفتن به مدرسه خواندن را آموخته و با کتابخوانی مأنوس شدند. پس از وقایع شهریور ۱۳۲۰ پدرش از نوشهر به تهران منتقل شد و پوران در دبستان ژاله و سروش درس خواند و در این دوره استعداد ادبی او آشکار شد. همچنین از ۹ سالگی زبان انگلیسی را با آموزگار در خانه آموخت و در انجمن فرهنگی پروین و انجمن ایران و آمریکا ادامه داد.
پوران فرخزاد چند روز پیش ار مرگش در کما بود و در بخش مراقبهای ویژه بیمارستان ایرانمهر تحت نظر مراقبتهای پزشکی قرار داشت و سرانجام صبح روز پنجشنبه ۹ دی ۱۳۹۵ ه. ش. (۲۹ دسامبر ۲۰۱۶) در سن ۸۳ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت . پیکر او از بیمارستان ایرانمهر به سوی بهشت زهرا تشییع و در قطغه هنرمندان به خاک سپرده شد.
کتاب ها
منابع
----------------------------------------
- ویکی پدیا ، دانشنامه آزاد اینترنتی
بهمن فرزانه مترجم و نویسنده توانای معاصر در سال ۱۳۱۷ در تهران به دنیا آمد. فرزانه به مدرسه عالی مترجمی سازمان ملل رفت و پس از کسب تجربه،
در ۲۶ سالگی نخستین کتاب را از تنسی ویلیامز ترجمه کرد و پس از آن مدتی به همکاری
با شرکتهای فیلمسازی ایتالیا پرداخت و فیلمنامهای نیز نوشت که به تولید فیلم
رسید.
فرزانه در انتخاب کتاب برای ترجمه دقت زیادی به کار میبرد و هنگامی
که تصمیم به ترجمه کتابی میگرفت ، کار ترجمه را منظم و در ساعتهای مشخص انجام
می داد .
او بیش از پنجاه کتاب از مجموعه آثار
تنسی ویلیامز، گراتزیا کوزیما دلدا، آلبا دسس پدس، لوئیچی پیراندللو، گابریل گارسیا
مارکز، آنا کریستی، اینیاتسیو سیلونه، رولددال، گابریل دانونزیو، واسکو پراتولینی،
ایروینگ استون، جین استون و… را ترجمه کرده و در مواردی به فارسی برگردانده تا
مفهوم جملات نویسنده رمان برای مخاطب فارسی زبان قابل درکتر باشد؛ رویکردی شبیه به
آنچه فیتز جرالد با اشعار خیام کرد و خیام انگلیسی شهرت یافت.
وی حدود 50 سال در ایتالیا زندگی می کرد و در اردیبهشت 1392 به ایران بازگشت و چون به بیماری دیابت مبتلا بود پزشکان برای نجات جانش یک پای او را قطع کردند اما سرانجام وی به علت پیشرفت بیماری دیابت ساعت یک بعدازظهر پنجشنبه 17 بهمنماه 1392 ه. ش. در بیمارستان طالقانی تهران از دنیا رفت. ییکر او در قطعه نام آوران بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
|
|