|
مشاهیر ایران و اسلام
|
||
زندگینامه :
ابوالفضل احمد بن محمد بن فضل خازن دینوری بغدادی مشهور به " ابن خازن " و " خازن " از شاعران و ادیبان و خوشنویسان اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری است.. وى از مردم دینور بود ؛ اما در سال ۴۷۱ ه ق در بغداد زاده شد .
اِبْنِ خازِن، ابوالفضل احمد بن محمد (471- 518ق/1078- 1124م)، شاعر و خطاط بغدادي. خاندان وي اهل دينور بودهاند. او خود در بغداد زاده شد و همانجا درگذشت.
عمادالدين كه با ابوالفتح فرزند ابن خازن دوستى داشت، شعر و ادب و ظرافت و فضل او را ستوده، اما بيشتر به خط زيباي او توجه داشته و در حق او نوشته كه در هنر خطاطى، چيزي از همنامش ابوالفوارس ابنخازن كم نداشت (همانجا؛قس:19/482) و ابنخلكان (1/149) و ابنشاكر(12/156) حتى او را در اين فن، يگانة زمان دانستهاند.
با اينهمه، ظاهراً زندگانى او همانند شعرش، متوسط و تهى از حوادث عمده بوده است. وي هرگز به درگاه پادشاهان و اميران بزرگ راه نيافته و تنها به مدح شخصيتهايى چون ابونصر انوشروان بن خالد (عمادالدين، برگهاي 53 و 55)، معتمد الدوله يحيى بن صاعد (همو، برگ 54)، امين الدولة بن صاعد (همو، برگ 55)، زين الكتاب احمد ابن رجا (همانجا) و همچنين عمّ عمادالدين كاتب، عزيزالدين احمد بن حامد (همو، برگ 53) بسنده كرده است.
از دوستى او با اعيان و مشاهير روايتهايى چند باقى است، كه در يكى از آنها به سفر او به اصفهان اشاره شده است: در 506ق/1112م وي همراه راوي داستان عازم اصفهان شد و به خانة شمس الحكما ابوالقاسم اهوازي طبيب درآمد. با آنكه طبيب غايب بود، آن دو را به حمام و سپس شبستان خانه بردند و ابن خازن شعري در اين باب سرود (ابن جوزي، عبدالرحمان، همانجا؛ ابن جوزي، يوسف، 8(1)/77؛ ابن اثير، همانجا). اين شعر را (كه 3 بيت بيش نيست) عمادالدين كاتب به همان پزشك اهوازي نسبت داده (متأسفانه اين بخش از نسخة ما ساقط است)، ولى ابن خلكان (1/150) كه خود داستان مهمانى پزشك را به نحو ديگري نقل كرده، به اين انتساب در خريدة عمادالدين اشاره كرده است. ابن خلكان (همانجا) روايت ديگري هم دربارة پيوند ميان شاعر و طبيب نقل كرده و نوشته است چون طبيب او را فصد كرد و آزار رسانيد، شاعر 5 بيت طنزآميز سرود و براي او ارسال داشت. يكى ديگر از دوستان ابن خازن كه وي شعري نيز در هجوش سروده، دانشمند معروف هبةالله بديع اسطرلابى (ه م) است (عمادالدين، برگ 54) كه علاوه بر علوم فلكى به ادب و اديبان نيز سخت دلبستگى داشت. هموست كه اشعار ابن حجاج (ه م) شاعر هرزه سراي بغدادي را جمعآوري كرده است.
ابن حجاج چنانكه مىدانيم، شاعري شيعى، تندمزاج و سُخف سرا بود و از گستاخى و تندزبانى نسبت به بزرگان ديگر مذاهب ابايى نداشت. چون خواستند از شدت و حدت لحن او نسبت به آن بزرگان بكاهند، وي را به خواب ابن خازن درآوردند. ابن خازن همة ابياتى را كه آن شاعر در باب فساد مذهب خود، سرزنشى كه امام على(ع) از او كرد و پشيمانى وي از آن گفتارهاي گزنده كه سروده بود، به خاطر سپرد و چون پس از چندي آنها را براي ديگر اديبان خواند، همه اذعان داشتند كه اين سخن، سخن ابن حجاج است، نه سرودة ابن خازن(دربارة اين روايت، نك: ه د، ابن حجاج).
از مجموعة اشعار ابن خازن، اينك چيز قابل توجهى در دست نيست، زيرا او خود چندان به اين امر عنايت نداشت، و اصولاً به نظر مىآيد كه مقدار ساختههاي او اندك بوده و جز در موارد خاص شعر نمىسروده است (نك: عمادالدين، برگ 53). چون او درگذشت، فرزندش ابوالفتح، ظاهراً به تقاضاي عمادالدين به جمعآوري آثار پراكندة پدر همت گماشت. ابوالفتح در مقدمة ديوان دليل اقدام خود را اندكى شعر پدر و بىتوجهى مردم به آن مىداند (همانجا: قس: ابن خلكان، 1/149؛ ابن شاكر، 12/156؛ صفدي، 8/78)، اما از اين ديوان نيز اينك جز آن پانزده - شانزده صفحهاي كه عمادالدين برگزيده و بر حسب حروف الفبا تنظيم كرده، چيزي به جاي نمانده است. نيمى از اين منتخب در مجلد دوم خريدة (بخش شعراي فارس ... و بغداد) و نيمى ديگر در مجلد سوم آمده است. متأسفانه بخش دوم خريدة از نسخههاي عكسى دانشگاه تهران ساقط است، اما تقريباً همة آنچه از اين بخش ساقط است، در منابع ديگر چون ابن خلكان (1/149 به بعد) آمده است.
شعر موجود او كه قطعاتى در مدح، هجا، رثا و... است كه گاه تقليدي از سبك گذشتگان و گاه ظرافت و نكتهپردازيهاي شاعران سدههاي 4 تا 6 ق در عراق و ايران است. اين اشعار هر چند كه به قول ابن خلكان (1/149) خوش سبك و دلنشين است، از هيچ ويژگى چشمگيري بهرهمند نيست. يكى از شيوههايى كه او در شعر پيش گرفته بود، لغز سرايى بود. يك نمونه از اين لغزها را در خريدة (برگ 55) مىتوان يافت. نمونة ديگري نيز آن قطعة 4 بيتى است كه او در پاسخ عبدالوهاب بن يَعْمُر نوشت (عمادالدين، «قسم شعراء الشام»، 2/266-267).
ظاهراً ابن خازن جُنگى نيز از اشعار گروهى از شاعران عرب فراهم آورده بوده است، زيرا عمادالدين، مكرر از «مجموعة» ابوالفضل ابن خازناشعاري نقل كرده است (همان، 2/272، 297، 415). ابن كثير (12/184) نيز روايتى از تاريخ ابن خازنآورده كه معلوم نيست منقول از كدام تاريخ و كدام ابن خازن است.
وی در بغداد درگذشت. تاريخ وفات او را برخى 512ق نوشتهاند (ابن جوزي، عبدالرحمان، 9/204؛ ابن جوزي، يوسف، 8(1)/76؛ ابن اثير، 10/546) كه با توجه به روايت قاطع عمادالدين كاتب (برگ 53) احتمالاً اشتباه است.
نمونه شعر :
من یستقم یحرم مناه و من یرع
یختص بالاسعاف و التمکین
انظر الی الالف استقام ففاته
عجم ففاز به اعوجاج النون.
*
منابع
--------------------------------------------------------
- مقاله " این خازن " دائره المعارف بزرگ اسلامی ج ص
- ابن اثير، الكامل؛ ابن جوزي، عبدالرحمان، المنتظم، حيدرآباد دكن، 1359ق
- ابن جوزي، يوسف، مرآة الزمان، حيدرآباد دكن، 1370ق/ 1951م
- ابن خلكان، وفيات
- ابن شاكر كتبى، محمد، عيون التواريخ، به كوشش فيصل السامر و نبيلة عبدالمنعم داوود، بغداد، 1497ق/1977م
- ابن كثير، البداية؛ ذهبى، محمد، سير اعلام النبلاء، به كوشش شعيب ارنؤوط، بيروت، 1405ق/ 1985م
- صفدي، خليل، الوافى بالوفيات، به كوشش محمد يوسف نجم، بيروت، 1391ق/1971م
- عمادالدين كاتب، محمد، خريدة القصر، نسخة عكسى موجود در مركز
- همو، همان، «قسم شعراء الشام»، به كوشش شكري فيصل، دمشق، 1378ق/1959م
- فيصل، شكري، حاشيه بر خريدة القصر، «قسم شعراء الشام» (نك: عمادالدين در همين مآخذ)
- يافعى، عبدالله، مرآة الجنان، حيدرآباد دكن، 1338ق.
- آذرتاش آذرنوش (رب) 23/4/77
ن * 2 * (رب) 31/4/77
- ریحانه الادب ، ذیل ج ۷ ص ۴۹۱.
- الاعلام ج ۱ ص ۲۰۸.
- قاموس الاعلام ج ۳ ص ۲۰۱۱.
- لغت نامه دهخدا ، ذیل " خازن " ج ص
- معجم المولفین ج ۲ ص ۱۴۴.
- فرهنگ بزرگان اسلام و ایران ص۶۸ و ۶۹.
- فرهنگ سخنوران ص ۱۸۱.
محمد صادق خان زنگنه کرمانشاهی متخلص به " خسروی " شاعر و ادیب قرن سیزدهم هجری .
وی مقدمات صرف و نحو و نقاشی را به خوبی میدانست. وی در تتبع اشعار شاعران و تشخیص نیک و بد آنها توانا بود و اغلب لغات فارسی باستانی را هم در حافظه داشت. محمدصادقخان در علم شعر و شاعری شاگرد میرزا حاجی میرزا محمد بیدل کرمانشاهی بود. وی در سن کمتر از سی سال در سال ۱۲۸۴ ه. ق. درگذشت
*
منابع
-------------------------------------------------------
- تذکره حدیقه الشعراء ج ص
- فرهنگ سخنوران ص ۱۹۱.
استاد حسین معتمدی فرزند استاد زین العابدین زرگرباشی کرمانشاهی هنرمند قلمزن معاصر . در قرن سیزدهم هجری در کرمانشاه متولد شد و نزد استاد شفیع قلمزن کرمانشاهی و استاد حسن اصفهانی قلمزنی را آموخت و به خاطر خلاقیت و ذوق سرشار خود آثار ارزنده ای خلق کرد. آثار قلمزنی او در عتبات عالیات در عراق نشان دهنده اوج هنر و خلاقیت اوست. استاد معتمدی در تابستان 1307 ه. ش در کرمانشاه درگذشت و پیکر او را برای خاکسپاری به عتبات عالیات بردند.
منابع
-----------------------------------------------------
دانشنامه هنرمندان ایران و جهان اسلام ص 199
محمد اسماعیل کرمانشاهی از خوشنویسان خوش ذوق و هنرمند قرن سیزدهم هجری است. از او یک قطعه سیاه مشق به تاریخ 1270 ه. ق. به جای مانده که در مجموعه خصوصی آقای اردشیر اکبری نگهداری می شود.
منابع
-------------------------------------------------------
- دانشنامه هنرمندان ایران و جهان اسلام ص609
محمد حسن کنگاوری حوشنویس و کتیبه نویس در قرن سیزدهم هجری است. از آثار اوخطوط کتیبه سنگی وقفنامه امامزاده کنگاور ( شاهزاده محمد ابراهیم بن علی بن حسین ) به تاریخ 1242 ه. ق. است.
منابع
--------------------------------------------------------------
- دانشنامه هنرمندان ایران و جهان اسلام ص 668

استاد رضا کرمرضایی بازیگر ، کارگردان ، مترجم و نویسنده برجسته ی ایرانی است . وی در سال ۱۳۱۶ ه. ش. در سنقرآباد در شهرستان هرسین واقع در استان کرمانشاه متولد شد. وی در سال ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۵ به عنوان بازیگر، در جامعهٔ باربد و تئاتر ملی بود و از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۸ تحصیل در هنرستان هنرپیشگی تهران را ادامه داد. و در سال های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۶ تحصیل در انستیوی تئاتر و سینما و تلویزیون به فعالیت پرداخت.
در همین سالها به دانشگاه مونیخ، در آلمان راه یافت.و از کالج تئاتر و فیلم آلمان فدرال فارغ التحصیل شد. استاد کرم رضایی در سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۶۷ در ادارهٔ برنامههای نمایشی به عنوان بازیگر و کارگردان استخدام شد.وی نیمقرن به طور مستمر در تئاتر و تلویزیون و سینما و در زمینههای مختلف بازیگری، کارگردانی، نویسندگی و ترجمه ادبیات نمایشی فعالیت داشت و فارغالتحصیل کالج تئاتر و فیلم در آلمان غربی بود.
رضا کرمرضایی پس از ابتلا به عفونت ریوی در بیمارستان بستری شد و صبح روز ۱۴ فروردین ۱۳۸۹ ه. ش. بر اثر ایست قلبی در بیمارستان مهر تهران، در سن ۷۲ سالگی چشم از جهان فروبست و در قطعه هنرمندان قبرستان بهشت زهرا در تهران به خاک سپرده شد.

فیلمشناسی
سینما

تلویزیون
| سال | نام | سمت | کارگردان | توضیحات |
|---|---|---|---|---|
| ۱۳۸۱ | معصومیت از دست رفته | بازیگر | داود میرباقری | |
| ۱۳۸۰ | کارآگاه شمسی و دستیارش مادام | بازیگر | مرضیه برومند | بازی در اپیزود «عشق پیری» |
| ۱۳۸۰ | رستوران خانوادگی | بازیگر مهمان | حسین سهیلیزاده | بازی در اپیزود «رؤیا» |
| ۱۳۷۹ | مسافر ری | بازیگر | داود میرباقری | |
| ۱۳۷۹ | داستان یک شهر - سری دوم | بازیگر | اصغر فرهادی | شبکه تهران |
| ؟ | مجموعه تلویزیونی «تئاتر ملل» | بازیگر | محمد رحمانیان | اواخر دهه هفتاد پخش میشد. |
| ۱۳۷۷–۱۳۷۶ | پسران عاقل[۲] | بازیگر مهمان | فریدون حسنپور | برنامه کودک و نوجوان شبکه ۲ |
| ۱۳۷۶ | تلهتئاتر «قطار ارواح» | کارگردان هنری | رضا کرمرضایی | شبکه ۲ / کارگردان تلویزیونی: «قاسم شاکری» |
| ۱۳۷۶–۱۳۷۵ | تهران ۱۱- ۵۹۵ ج ۴۸ | بازیگر | مرضیه برومند | بازی در اپیزود «صاحبخانه» |
| ۱۳۷۵ | دلیران خلیج فارس[۳] | بازیگر | مرتضی جعفری | شبکه ۱ |
| ۱۳۷۵ | فروشگاه | بازیگر | احمد بهبهانی | شبکه ۳ |
| ۱۳۷۵ | ببخشید | بازیگر و کارگردان | رضا کرمرضایی | |
| ۱۳۷۵ | تلهتئاتر «توراندخت» | نویسنده، کارگردان | رضا کرمرضایی | |
| ۱۳۷۴ | نابغههای قرن بیست یکم | بازیگر | حسین محباهری | شبکه ۳ |
| ۱۳۷۴ | بیبییون | بازیگر | حسین پناهی | شبکه ۱ |
| ۱۳۷۰–۱۳۷۴ | این خانه دور است | بازیگر | بیژن بیرنگ مسعود رسام | |
| ۱۳۷۳ | حکایتی و حکمتی | بازیگر | مجتبی یاسینی | کارگردان تلویزیونی: «بهنام رادمرد» |
| ۱۳۷۲ | ضربالمثلها[۴] | بازیگر | شاپور قریب | برنامه کودک و نوجوان شبکه ۲ |
| ۱۳۷۲ | تلهتئاتر «فیزیکدانها» | بازیگر | رضا کرمرضایی | شبکه ۲ نویسنده: «[[فریدریش دورنمات]]» |
| ۱۳۷۲ | سرزمین من و نقابداران | بازیگر | مرتضی جعفری | شبکه ۱ |
| ۱۳۷۲ | تاریخ روابط ایران و انگلیس | بازیگر | مرتضی جعفری | شبکه ۱ |
| ۱۳۷۱ | یک سؤال و چند جواب | بازیگر | حسین فردرو | آیتمهای نمایشی با مضمون مسائل آموزشی خانوادهها که از شبکه ۲ پخش میشد. |
| ۱۳۷۰ | شما بگوئید چه کنم؟ | بازیگر | حسین فردرو | آیتمهای نمایشی با مضمون مسائل آموزشی خانوادهها که از شبکه ۲ پخش میشد. |
| ۱۳۷۰ | امام علی | بازیگر | داود میرباقری | |
| ۱۳۷۰ | فراموشخانه (فراماسونری) | بازیگر | عبدالرضا نوابصفوی | شبکه ۱ |
| ۱۳۷۰ | قصههای زندگی | بازیگر | رضا کرمرضایی | |
| ۱۳۶۹–۱۳۷۰ | آذرستان | بازیگر | امیرهوشنگ دانایی | |
| ۱۳۶۶–۱۳۶۸ | با سلسله حکمت | بازیگر | اکبر خواجویی سیروس مقدم مرتضی جعفری | شبکه ۱ |
| ۱۳۶۵ | تلهتئاتر «مستأجر جدید» | کارگردان هنری مترجم | رضا کرمرضایی | نویسنده: «[[اوژن یونسکو]]» کارگردان تلویزیونی: «شیرین جاهد» |
| ؟ | تلهتئاتر «نوانخانهایها» | بازیگر | احمد آسوده | نویسنده: «[[لیدی آگوستا گریگوری]]» این تئاتر تلویزیونی در دهه شصت اجرا شد و داستان آن دربارهٔ دو پیرمرد است که در یک آسایشگاهِ سالمندان، خاطرات گذشتهشان را مرور میکنند. |
| ۱۳۶۳ | تلهتئاتر «کلبهٔ والدین» | کارگردان هنری | رضا کرمرضایی | برای نخستین بار در سال ۱۳۵۴ در تلویزیون اجرا شده بود. |
| ۱۳۶۳ | سربداران | بازیگر مهمان | محمدعلی نجفی | |
| ۱۳۶۲–۱۳۶۳ | نوروزنامه | بازیگر | مهوش جزایری | در نوروز ۱۳۶۳ از شبکه ۱ پخش شد. |
| ۱۳۶۲ | طبل توخالی | بازیگر | احمد نجیبزاده | در دهه فجر ۱۳۶۲ از شبکه ۱ پخش شد. |
| ۱۳۵۶ | دمی با ملا و عبید | بازیگر | سعید نادری | در نوروز سال ۱۳۵۷ پخش شد. |
| ۱۳۵۶ | طلاق | بازیگر | مسعود اسداللهی | |
| ۱۳۵۵ | تلهتئاتر «قیمت آهن چنده؟» | بازیگر و کارگردان | رضا کرمرضایی | شبکه ۱ |
| ۱۳۵۵ | تلهتئاتر «دانسن» | بازیگر و کارگردان | رضا کرمرضایی | شبکه ۱ |
| ۱۳۵۴ | تلهتئاتر «کلبهٔ والدین» | کارگردان هنری | رضا کرمرضایی | «[[فرزانه تأئیدی]]» و «[[اکبر زنجانپور]]» در این نمایش تلویزیونی بازی کرده بودند. |
کتابشناسی
تالیفات
ترجمهها
منابع
--------------------------------------
- ویکی پدیا دانشنامه آزاد اینترنتی
میرزا محمد خان زنگنه کرمانشاهی شاعر و خوشنویس هنرمند قرن سیزدهم هجری است. وی خواهرزادهٔ حاجی میرزامحمد ، متخلص به بیدل بود. کامل به پیروی از دائی خود به تحصیل کمال پرداخت و در علوم ادبی مهارت یافت. وی خطوط شکسته و نسخ و رقاع را خوب مینوشت. او در سال 1264 ه. ق. در جوانی درگذشت. ابیاتی از اشعار او در "حدیقهالشعراء" آمده است.
منابع
---------------------------------------------------
- حدیقه الشعرا
- دانشنامه هنرمندان ایران و جهان اسلام ص553

زندگینامه
احمد عزیزی شاعر و ادیب معاصر در ۴ دی ماه ۱۳۳۷ ه. ش. در سرپل ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. وی در کودکی با عشایر سیاه چادرنشین حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و تأمل و دقت از نوشتههای روی تابلوها و اسامی خیابانها و... به خوبی فرا گرفت.
عزیزی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل احمد به تهران رفت و دیداری نیز با شهید مرتضی مطهری داشت. وی با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد و برای مدتی ساکن شهرستان نور شد سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.
این شاعر انقلابی سرودن شعر را از سالهای جوانی با مجله جوانان آغاز کرد.
وی از پانزدهم اسفندماه ۱۳۸۶ تا کنون بعلت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی در بخش آی سی یو بیمارستان امام رضا کرمانشاه بستری است.
عزیزی آثار شعر و نثر ادبی متعددی دارد و شاعری با سبک منحصر به فرد است که این سبک بصورت مثنوی در «کفشهای مکاشفه» جلوه کردهاست.



تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی - ملهم از مثنوی مولوی- در شعر معاصر بینظیر است. این سبک تاثیر بسیار زیادی در شعر معاصر گذاشتهاست. اشعار عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل بیت در بیشتر آثارش موج میزند.
احمد عزیزی شاعر انقلاب که روز ۱۵ اسفند ۹۵، وارد نهمین سال بودنش در وضعیت کما شده بود، به دلیل انسداد روده، تحت یک عمل جراحی ناگهانی قرار گرفت و روز دوشنبه 16 اسفند 1395 ه. ش. به دلیل عوارض پیش آمده،در بیمارستان امام رضا ( ع) در کرمانشاه درگذشت.

کتاب ها
1- کفش های مکاشفه
2- شرجی آواز
3- خوابنامه و باغ تناسخ
4- ترجمه زخم
5- باران پروانه
6- رودخانه رؤیا
7- ملکوت تکلم
8- سیل گل سرخ
منابع
----------------------------------------------------
- سایت اینترنتی فرارو 16 اسفند 1395
- سایت اینترنتی خبرگزاری جهوری اسلامی 19 اسفند 1395

آیت الله شیخ محمد رضا کاظمی مومیوندی عالم فاضل و فقیه گرانقدر در سال 1287 ه. ش. در دلفان لرستان متولد شد. وی تحصیلات مقدماتی را نزد برادرش انجام داد و برای ادامه تحصیل به نجف رفت و از درس آقا شیخ محمد رشتی ، حاج شیخ غلامحسین دارابی شیرازی و آیت الله العظمی آقا سید ابوالحسن اصفهانی بهره برد سپس به ایران بازگشت و در اراک و قم نزد آیت الله حائری یزدی حاضر شد . او در قم از درس آیات عظام گلپایگانی ، مرعشی و حضرات آیات خوانساری و صدر نیز بهره گرفت و به اجتهاد نایل شد. آیت الله کاظمی از آن پس در کرمانشاه ساکن شد و به تدریس و ارشاد مردم و رسیدگی به مشکلات شرعی مردم آنجا مشغول شد . وی در دومین دوره مجلس خبرگان به عنوان نماینده مردم استان کرمانشاه حضور داشت.وی در سال 1375 ه. ش. وفات یافت و در حسینیه مسجد امام حسن مجتبی (ع) واقع در خیابان آیت الله العظمی جلیلی(ره) کرمانشاه به خاک سپرده شد.
منابع
---------------------------------------------
- گنجینه دانشمندان ج6 ص 374
- ناموران علمی و فرهنگی معاصر استان لرستان ص466
زندگینامه
احمد کرمانشاهی شاعر، متخلص به الهامى. فرزند رستم ازشاعران عصر قاجاریه در سال 1250 ه. ق. در كرمانشاه به دنیا آمد از کودکی به تحصیل پرداخت و لی به خاطر فقر به کسب و کار مشغول شد و به گیوهدوزى پرداخت. او در سى سالگى حضرت سیدالشهداء(ع) را در خواب دید و به این خاطر تخلص خود را كه ملول بود به الهامى تغییر دادو كتاب «باغ فردوس» را به نظم درآورد. وی سرانجام در سال 1325 ه. ق. بدرود حیات گفت.
کتاب ها
1-مثنوی باغ فردوس در باره واقعه کربلا که قسمتی از آن که مربوط به شهادت حضرت عباس علیه السلام است و حسینقلیخان کلهر کرمانشاهانی متخلص به سلطانی در سال 1296 ه. ق. کتابت نموده است اینک به شماره 6241 در کتابخانه ملک تهران و نسخه دیگری در کتابخانه آیت الله مرعشی در قم موجود است. این گتاب با نام دیوان الهامی کرمانشاهی به تصحیح امید اسلام پناه و به وسیله انتشارات میراث مکتوب در سال 1390 در 463 صفحه به چاپ رسیده است.
2- حسن منظر
3- منتخب دیوان الهامی کرمانشاهی که منتخبی از آن به خط شکسته نستعلیق خوش خود شاعر که در سال 1305 ه. ق برای سپهر و جهت درج در تذکره ناصری نوشته است به شماره 2691 در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است.
4- بستان ماتم درباره امام موسی کاظم علیه السلام
5- فتح نامه حسام حسام الملک یا مسعود نامه که نسخه ای از آن به شماره 2535 در کتابخانه مجلس شورا و نسخه ای به شماره 9314 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران وجود دارد. این کتاب به اهتمام محمد علی سلطانی و توسط انتشارات سها در سال 1384 ه. ش. در 130 صفحه در تهران به چاپ رسیده است.
منابع
------------------------------------
- فهرست نسخه های خطی کتابخانه ملی ملک ج2 ص47
- فهرست نسخه های خطی کتابخانه بزرگ آیت الله مرعشی نجفی ج23 ص104
- فهرست نسخه های خطی کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران ج17 ص345
- فهرست نسخه های خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی ج8 صص461و230
- فرهنگ شاعران زبان فارسی ج1 ص58

کیکاووس جهانداری نویسنده، مترجم و پژوهشگر ایرانی در سال ۱۳۰۲ ه. ش. در شهر کرمانشاه چشم به جهان گشود. پس از طی تحصیلات مقدماتی، وارد دانشگاه تهران شد و به سال ۱۳۲۸ در رشتهٔ زبانهای خارجی از دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی فارغالتحصیل شد. مدتی در کتابخانهٔ دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران به کار پرداخت. از سال ۱۳۳۴ مدت ۱۱ سال، سمت معاونت کتابخانهٔ مجلس (سنای سابق) را عهدهدار بود و پس از آن تا پیش از انقلاب ایران سمت ریاست آن کتابخانه را در اختیار داشت. در سال ۱۳۳۹ به مدت ۶ ماه، به دعوت دانشگاه فرانکفورت رهسپار کشور آلمان شد و در آن جا به تدریس زبان فارسی پرداخت. وی همچنین مدتی مدیر بخش منابع خارجی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.
کیکاووس جهانداری از مترجمان نامدار ایرانی است و کتابهای متعددی را از زبان آلمانی و انگلیسی به فارسی برگردانده است. وی همگام با مترجمان بزرگی همچون احمد آرام، نجف دریابندری، محمد قاضی و ... با تکیه بر ترجمهٔ دقیق و نثر روان نوشتاری، سهم بهسزایی در آشنایی ایرانیان با آثار برگزیدهٔ جهانی داشته است. از ترجمههای خوب او میتوان به آثار زیر اشاره کرد: گرگ بیابان، اثر هرمان هسه، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۶. دربارهٔ شاهنشاهی ایران، اثر انگلبرت کمپفر، انجمن آثار ملی، ۱۳۵۰. سفرنامه کمپفر، اثر انگلبرت کمپفر، انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۳. سفرنامه بلوشر، اثر ویپرت فون بلوشر، انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۳. زیر آفتاب سوزان (خاطرات نیدرمایر)، اثر اسکارفون نیدرمایر، نشر تاریخ ایران، ۱۳۶۳. سفرنامه پولاک، اثر یاکوب ادوارد پولاک، انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۸. شاه اسماعیل دوم صفوی، اثر والتر هینتس، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۱. جغرافیای تاریخی فارس، اثر پاول شوارتس، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۳. قطار به موقع رسید، اثر هاینریش بل، نشر چشمه، ۱۳۷۷. بیلیارد در ساعت نه و نیم، اثر هاینریش بل، سروش، ۱۳۷۷. تشکیل دولت ملی در ایران، اثر والتر هینتس، انتشارات خوارزمی، ۱۳۷۸. جهانهای گمشده، اثر آن تری وایت، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۰. مبانی تاریخ ساسانیان، اثر کلاوس شیپمان، نشر فرزان روز، ۱۳۸۴. روم و ایران، اثر انگلبرت وینتر - بئاته دیگناس، نشر فرزان روز، ۱۳۸۶. برگردان یک مقاله از سید حسن تقی زاده در رابطه باگاهشماری ایرانی اززبان آلمانی ،در کتاب بیست مقاله تقی زاده ،ترجمه سیزده اثر اززبانهای انگلیسی و فرانسه به فارسی توسط استاد احمد آرام صورت پذیرفته است .

کیکاووس جهانداری به سبب بیماری ریوی در بیمارستان جم بستری شد و روز دوم بهمن ماه ۱۳۹۳ در تهران چشم از جهان فروبست.
منابع
------------------------------------------
- ویکی پدیا : دانشنامه آزاد اینترنتی
|
|