|
مشاهیر ایران و اسلام
|
||
عبدالله منصف مینایی، مرثیه سرای معروف جنوب- در میناب پا به دنیا آمد ، وی از شاعران نام آور و مرثیه سرای قرن یازدهم و دوازدهم میناب است که اشعار مراثی اودر لطافت و اشتمال بر معانی دل انگیز و فصاحت و حسن تأثیر و حزن و اندوه معروفست و به علت ساده و روان بودن با احساسات مذهبی عامهی مردم بسیار نزدیک است، منصف چون دل بستهی اهل بیت بوده در دوران خود فردی معتمد و قابل احترام بوده به طوری که مردم به دلیل انصافش در داوری و حل مسائل او را باور داشتند از این رو تخلص منصف برازندهی اوست، از اوضاع و احوال زندگی منصف اطلاعات زیادی در دست نداریم؛ البته شرح زندگانیش افسانه آمیز و همراه با خیالات داستان سازان است. بنا به گفتهی راویان: عبدالله منصف در ایام جوانی با حاجیه آمنه ازدواج میکند و حاصل آن یک پسر به نام حسینعلی قضائی است.که پس از درگذشت پدر از مشهورترین شاعران و مرثیه سرایان میناب بوده است.
آنچه از شواهد پیداست این که منصف با قرآن انس والفت بسیار داشته است، از این رو در تربیت فرزند خود- حسینعلی- و آموختن قرآن ویاد دادن رموز سرودن اشعار مذهبی به او نقش به سزایی داشته، هرچند بعدها فرزند در مرثیه سرایی پیشرف بیشتری میکند.
سال تولد و درگذشت منصف مینابی به دست نیامد.
منابع
------------------------------------------------
- وبلاگ " کلودنک احساس " ، در تاریخ 7 بهمن 1389 ، مطلب : بعضي از مشاهير ادبي ميناب در قرن 12و 13 نوشته و تحقیق از : سهراب سعیدی ،
|
|