|
مشاهیر ایران و اسلام
|
||
حاج شیخ احمدعلی طاهری فرزند آیت الله ملا محمد طاهر اشعری قمی در سال ۱۳۰۴ه. ش. در شهر قم متولد شد.وی از شاگردان آیت الله العظمی بروجردی امام خمینی و آیت الله عبدالکریم حائری یزدی بود که در سال ۱۳۴۱ بنا به دستور آیت الله العظمی بروجردی به بردسیر عزیمت کرد و سالها در راه آگاهی دادن به مردم و بالا بردن سطح معارف دینی مردم و مبارزه با خرافات و انحرافات فرقه ها تلاش بسیار نمود و در زمانی که شهرستان بردسیر عالمی نداشت یک تنه در این راه قدم برداشت. این عالم بزرگوار در سال ۱۳۵۷ پس از دریافت حکم از سوی حضرت امام (ره) در مقام امام جمعه بردسیر، اولین نماز جمعه استان کرمان را در بردسیر برپا کرد.وی تا سال ۱۳۸۲ به عنوان امام جمعه و نماینده ولی فقیه در بردسیر بوده و سپس به دلیل کهولت سن از این مقام کناره گیری کرد. .وی برای مبارزه با گسترش فرقه ی بهائیت در بردسیر فعالیت های زیادی انجام داد.
از جمله فعالیت های اجتماعی او می توان به پیگیری ایشان جهت تبدیل بردسیر از بخش به شهرستان ، تأسیس حوزههای علمیه خواهران و برادران، احداث بارگاه برای امامزاده سید محمد(علیه السلام- از نوادگان امام حسن مجتبی علیه السلام)، احداث مساجد و تکایا و حسینیههای این شهرستان و جمع آوری کمک های مردمی و اعزام به جبهه های جنگ ایران و عراق اشاره کرد.
روز پنجشنبه 7 شهریور 1396 ه. ش. مصادف با 7 محرم 1439 ه. ق. و در سن ۹۲ سالگی به علت بیماری و کهولت سن وفات نمود . پیکر وی بعد ازاقامه نماز در قبرستان شیخان قم در جوار قبر همسرش به خاک سپرده شد.
کتاب مثل های قرآنی از تالیفات اوست.

منابع
---------------------------------------------
- وبلاگ کشکول معرفت : مطلب "آیت الله طاهری قمی چهره ماندگار شهرستان بردسیر"

آیت الله حاج شیخ حسین یزدی فرزند حاج شیخ محمد بن شیخ محمد علی بن زین العابدین از علماء و فقهای معاصر در سال 1310 ه. ش . در اصفهان متولد شد.
وی در اصفهان ادبیات عرب و منطق را از اساتیدی چون سید مرتضی موحد ابطحی , میرزا یحیی فقیه ایسمانی , ملا هاشم جنتی , شیخ عباسعلی ادیب , شریعت هرندی و شیخ حیدر علی صلواتی فرا گرفت. شرح لمعه را نزد شیخ محمد حسن عالم نجف آبادی و قوانین را نزد شیخ نورالدین اشنی اموخت. آنگاه به شهر مقدس قم شتافت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد حضرات آیات میرزا علی مشکینی , شیخ اسدالله اصفهانی ( صفر نوراللهی ) , مرعشی نجفی , شهید مطهری , شهید صدوقی و سید محمد باقر سلطانی فراگرفت. همچنین از درس شرح منظومه شیخ مسلم ملکوتی و فلسفه ی علامه طباطبائی استفاده نمود.
انگاه به درس خارج آیت الله العظمی بروجردی حاضر شد و سپس به مدت 30 سال از محضر آیت الله العظمی گلپایگانی بهره برد. وی همچنین از دروس حضرات آیات امام خمینی , شیخ مرتضی حائری , شیخ محمد تقی بروجردی و سید حسین فرید اراکی استفاده کرد. سپس به تدریس در حوزه علمیه قم و ترویج دین مشغول شد و سرپرستی مدرسه علمیه رسالت در قم را بر عهده داشت.
از آثار او تصحیح و تحقیق کتاب " مجمع الفائده و البرهان " تالیف شیخ احمد مقدس اردبیلی است که با همکاری مرحوم شیخ علی پناه اشتهاردی و اقای سید حسین موسوی کرمانی در 14 جلد به انجام رسیده است. وی تقریرات فقهی اساتید خود ( حضرات آیات بروجردی امام خمینی گلپایگانی و فرید اراکی ) را به رشته تحریر درآورده است. همچنین چندین مقاله تحقیقی از او به چاپ رسیده است.
وی سرانجام در روز دوشنبه 24 آذر 1393 ه. ش. ( برابر با 22 صفر 1436 ه. ق. در قم وفات یافته و پیکرش در روز سه شنبه پس از اقامه نماز به وسیله حجه الاسلام سید محمد رجائی تشییع و در مزار علی بن جعفر به خاک سپرده شد.
منابع
---------------------------------------------
- اعلام اصفهان ج2 صص754و755
آيةالله شیخ محمد يزدي فرزند شیخ علی یزدی اصفهانی از فقهاء و سیاستمداران برجسته جمهوری اسلامی در سال 1310 ه. ش. در خانوادهاي متدين و ارادتمند به خاندان پيامبر، چشم به جهان گشود.
جدش، مرحوم شيخ محمدعلي، حدود صد سال پيش از يزد به اصفهان هجرت كرد و در مدت زمان كوتاهي، در حوزه علميه اصفهان، به درجات علمي بالايي نائل آمد. مرحوم «آقانجفي» كه در آن دوره، رياست حوزه علميه اصفهان را بر عهده داشت، شيخ محمد علي را مأمور بحث و مناظره با كشيشهاي ارامنة جلفاي اصفهان كرد كه شيخ محمدعلي توانست بر تمامي آنها فائق آيد و از آن پس، «شيخ يزدي» شهرت يافت. پدر آيةالله يزدي، مرحوم «شيخ علي يزدي» نام داشت كه از شاگردان «شيخ عبدالكريم حائري» و از روحانيون معروف اصفهان بود كه امامت جماعت يكي از مساجد اصفهان را برعهده داشت و به حل مشكلات مردم اصفهان ميپرداخت. از ويژگيهاي او آشنايي با علوم غريبه بود. مادر آيةالله يزدي نيز زني مؤمن از خانواده متدين و دوستدار اهل بيت(ع) بود كه پدرش از مريدان «شيخ يزدي» به شمار ميآمد و ارادت او به «شيخ يزدي» در ازدواج پدر و مادر وي بي تأثير نبوده است.
شیخ محمد يزدي تحصيلات خود را ابتدا در محضر پدر و با فراگيري زبان فارسي آغاز كرد و پس از آن، عازم مكتب خانه شد؛ مكتب خانههاي آن روزگار اغلب در مسجد بود و فاقد ميز و صندلي! پس از گذراندن دورة مكتب، براي گذراندن كلاس چهارم آن نظام آموزشي، به نخستين مدرسهاي كه در اصفهان به سبك جديد تأسيس شده بود و يكي از روحانيون كه با پدر او نيز سابقه دوستي داشت، آن را اداره ميكرد، رفت. شش كلاس آن نظام را در آن مدرسه گذرانيد. تحصيلات حوزه را كه در آغاز نزد پدر آموخته بود، در مدرسة «كاسهگران» اصفهان ادامه داد و سپس به مدرسه «ملا عبدالله» رفت و به تحصيل شرح لمعه مشغول شد. پس از آن به مدرسه صدر آمد و به خواندن «قوانين» پرداخت و در اين ميان، از محضر عالمان بزرگ اصفهان نيز در زمينههاي علمي و معنوي بهره ميبرد. با تشريف فرمايي حضرت آيتالله بروجردي به قم، شور و بي قراري زائدالوصفي وجود طلبه جوان را فرا گرفت و با اصرار فراوان به پدر، خواستار حضور و تحصيل در حوزة علمية قم شد. پدر، در ابتدا با اين سفر مخالف بود، ولي با واسطه قرار گرفتن يكي از علماي يزد، به سفر فرزند خود رضايت داد.
در بدو ورود به قم، در مدرسه فيضيه مستقر شد. در آن زمان، آيةالله بروجردي، از برخي طلاب به سبب آشنايي با ميزان توانايي علمي آنان، امتحان به عمل ميآورد. وي با شركت در دروس سطح، كتابهاي رسائل، مكاسب و كفايةالاصول را به خوبي فرا گرفت و در درس خارج علماي بزرگ حوزه، از جمله آيةالله بروجردي و امام خميني شركت كرد. تلاش علمي ايشان در آن سالها باعث شد تا بتواند از حضرت امام خميني اجازه نامة اجتهاد دريافت كند.
از استادان وي، هنگام تحصيل در اصفهان، ميتوان از آقايان شيخ حسن نجف آبادي، فقيه، سيد محمدعلي ابطحي نام برد كه بخشي از كتب دورة سطح را در خدمتشان فرا گرفت. با ورود به قم به دروس مرحوم آيةالله لاكاني، مرحوم حاج آقا حسين بُدلا و مرحوم زاهدي رفت و رسائل، مكاسب و كفايةالاصول را در محضر آيةالله حاج شيخ مرتضي حائري، آيةالله مرعشي و آيةالله سلطاني فرا گرفت و در درس تفسير علامه طباطبايي نيز حاضر شد. وي در درس خارج علماي بزرگي همچون آيةالله بروجردي ، آيةالله اراكي، آيةالله شيخ محمدتقي آملي، آيةالله شاهرودي و نيز يك دوره كامل در درس خارج امام خميني شركت كرد.
از دوستان و معاشران آيةالله يزدي در ايام تحصيل در اصفهان ميتوان از آقايان: فقيه ايماني، مدني، اخوان «ابطحي»، سيد محمدعلي مجلسي و سيد محمدباقر مجلسي نام برد. همچنين وي در نخستين سالهاي طلبگي با آيةالله سيد محمد حسين بهشتي آشنا شد . از دوستان ايشان در زمان تحصيل در قم نيز ميتوان از آقايان محمدي گيلاني، شيخ حسين مظاهري، شيخ محمدتقي مصباح يزدي، سيد علي اكبر موسوي يزدي و حاج شيخ مرتضي تهراني(انصاري) نام برد.
وی نخستين مقالههاي خود را در نشريه «حكمت» به چاپ رساند.
آيةالله يزدي با ورود به حوزه علميه قم، مبارزه و درس را توأمان آغاز کرد و با شركت در درس امام خميني و جلساتي عمومي و خصوصي ايشان، توانايي و عزم خود را براي پيگيري جريانهاي سياسي و پيروي از خط مشي امام خمینی اعلام داشت. ارتباط وي با امام با حاضر شدن در درس خارج اصول ايشان در مسجد سلماسي و پرسشهاي علمي و سياسي در پايان درس آغاز شد.
ساواک به خاطر سخنرانی های تند شیخ محمد يزدي او را بارها دستگير و ممنوع المنبر كرد؛ از جمله دستگيري بعد از 21 رمضان در مسجد جامع قم و پس از سخنراني در منزل آيةالله گلپايگاني را ميتوان نام برد.
همچنین او بارها تبعید شد كه طولانيترين آنها پس از بندر لنگه و بوشهر، رودبار بود؛ اما آيةالله يزدي در دوره تبعيد نيز دست از مبارزه برنميداشت و بارها به طور مخفيانه به تهران و قم ميآمد و در جريان امور قرار ميگرفت و اعلاميههاي امام خمینی را براي مردم و علماي شهرها ميبرد. ايشان در قم و تهران جلساتي را به صورت مخفي تشكيل ميداد و با افراد و جريانهاي گوناگون به تبادل نظر ميپرداخت كه به جلسات زيرزميني شهرت يافته بود. از ديگر فعاليتهاي سياسي آيةالله يزدي ، پناه دادن به آن دسته از سربازان فراري بود كه پس از دستور امام خمینی و پيش از پيروزي انقلاب، از ارتش گريخته و به مردم پيوسته بودند. منزل او در آستانه پيروزي انقلاب مركز تلاشها و نيز حل و فصل بسياري از امور جريانهاي انقلاب بود. همان منزلي كه امام خمینی پس از پيروزي انقلاب و مراجعت به قم، در آن ساكن شدند. پس از پيروزي انقلاب اسلامي، در اولين سخنراني امام خمینی در فيضيه كه شور و شوق فراوان و كثرت جمعيت مانع از انجام اين سخنراني بود حضرت امام خمینی به وی دستور داد براي آرام كردن مردم ايراد سخن كند و او نيز امر امام را اطاعت نمود . جامعه مدرسين حوزه علميه قم از مراكز بسيار مهمي بود كه در زمان رژيم طاغوت، خدمات شاياني را به مبارزات ملت ايران براي دست يابي به انقلاب اسلامي انجام داده است. آيةالله محمد يزدي، از آغازين روزهاي تأسيس اين مركز، با آن همكاري داشت .
اپست ها و مدیریت های وی عبارتند از :
1ـ رياست دادگاه انقلاب اسلامي قم؛
2ـ رياست دفتر امام خمینی در قم ؛
3ـ نمايندگي مجلس خبرگان قانون اساسي؛
4ـ نمايندگي مجلس شوراي اسلامي در دو دوره متوالي (دوره اول از قم و دوره دوم از تهران)؛
5ـ نائب رئيس مجلس شوراي اسلامي؛
6ـ عضويت در شوراي نگهبان پس از استعفاي آيةالله صافي گلپايگاني؛
7ـ عضويت در شوراي بازنگري قانوني اساسي؛
8ـ رياست قوه قضائيه با حكم مقام معظم رهبري در دو دورة پنج ساله؛
9ـ نمايندگي رؤساي سه قوه در هيأت سه نفره حل اختلاف بين مرحوم رجايي و بنيصدر؛
10ـ نمايندگي مجلس خبرگان رهبري؛
11ـ نائب رئيس و قائم مقام اجرائي جامعه مدرسين حوزه علميه قم.
آيةالله يزدي وی در اواخر عمر عضو شوراي نگهبان بود و در حوزه علميه قم نيز به تدريس مشغول بود .
آیتالله محمد یزدی در ۱۹ آذر ۱۳۹۹ پس از تحمل یک دوره بیماری درگذشت و پس از تشییع در قم در حضور مقامات کشوری و لشکری در حرم آستانه حضرت معصومه ( س) به خاک سپرده شد.
کتاب ها
: 1ـ مجموعه مقالات انسانشناسي (در مجله حكمت)؛
2ـ بشر و خداشناسي؛
3ـ گمشدة شما؛
4ـ پاسخ تهمتهاي مردوخ؛
5ـ حسين بن علي را بهتر بشناسيم؛
6ـ اُسَسُ الايمان في القرآن؛
7ـ نبذٌ من المعارف الاسلاميه؛
8ـ شرح قانون اساسي؛
9ـ مجموعه مقالات در قانون اساسي (در مجله نور علم)؛
10ـ تفسير سورة حمد؛
11ـ الولادة الاصطناعيّه للانسان؛
12ـ حكم التماثيل؛
13ـ من الذي بيده سهم الامام؟
14ـ رسالة في القسامه. (مسائل چهارگانه فوق به ضميمه چند مسأله ديگر در يك مجلد با عنوان تسع رسائل به چاپ رسيده است)؛
15ـ فقه القرآن؛ (اين اثر در دوران زندان و تبعيد جمعآوري گرديد كه پس از انقلاب تنظيم و چاپ شد. هم اينك نيز به عنوان محور بحث ايشان در جلسه درس مورد بررسي و تبادل نظر قرار ميگيرد. تاكنون دو جلد از اين مجموعه كه در برگيرنده روايات و فتاوي است چاپ و نشر گرديده است.
همچنين ايشان تقريرات درس آيةالله بروجردي، امام خميني و آيةالله اراكي را نيز نوشتهاند.
منابع
-----------------------------------------
|
|