عبدالله محیط سامانی

عبداللّه سامانی متخلّص به «محیط» فرزند نوراللّه عمّان سامانی [بن عبداللّه ذرّه سامانی، از شعرای قرن چهاردهم هجری] در سال 1290 ه. ق. متولّد شده و نزد پدر و دیگران آداب شاعری و فنون ادب بیاموخت و پس از فوت پدر به شرحی که در تاریخ چهارمحال مذکور است لقب تاج الشّعرایی یافت. مردی با اطلاع و خوش مجلس بوده و در اواخر عمر دچار فقر و پریشانی شده و بالاخره در اواسط جمادی الاولی سال 1355 ه. ق. درگذشت و در بالای قبر دهقان در سامان به خاک سپرده شد. مادّه تاریخ وفاتش را جلال فرزانه چنین گفته است :

رقم زد ز پی تاریخ کلک «فرزانه»:

«محیط رحمت حق شد محیط عمانی» 1355

این بیت از اشعار اوست:

بهر دل بگذشتن از جان کار مردان است و بس

هر که در این ره قدم بنهاد مرد آن است و بس

منابع

---------------------------------------------------

- تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص431؛

- شناخت سرزمین چهارمحال، ج2، صص 614-617.

برچسب‌ها: شاعران سامان چهار محال, مشاهیر سامان چهار محال, زادگان ۱۲۹۰ ه ق, درگذشتگان ۱۳۵۵ ه ق