عبداللطیف لاریجانی

زندگینامه :

عبداللطیف لاریجانی از خوشنویسان و شاعران قرن سیزدهم هجری . از كاتبان و منشیان دیوان قاجاریه بود و عنوان كاتب السلطانى داشت. شعر مى‏گفت و مردى خوشخوى بود. و سرانجام در سال ۱۲۴۵ ه. ق. درگذشت.هنگامى كه میرزا سنگلاخ در تهران اقامت داشت، نزد وى تعلیم خط نستعلیق و شكسته گرفت.

آثار :

یك قطعه به قلم دو دانگ و نیم دو دانگ خوش، با رقم: «بعز و شوكت فتح على شه قاجار... كاتب حضرت السلطانى، عبداللطیف لاریجانى»؛ قطعه‏اى به قلم دو دانگ و كتابت جلى متوسط، با رقم: «عبداللطیف اللاریجانى».

*

منابع

------------------------------------------------

- احوال و آثار خوشنویسان ج۲ ص ۴۱۲ - ۴۱۴

- اثر آفرینان ج ۴ ص ۱۵۶

برچسب‌ها: مشاهیر لاریجان, مشاهیر تهران, خوشنویسان تهران, درگذشتگان ۱۲۴۵ ه ق

سید رضی لاریجانی

حاج سیّد رضی لاریجانی، عالم حکیم و فیلسوف جلیل، از اجلّه شاگردان آخوند ملّا علی نوری در اصفهان بوده و در این شهر حکمت متعالیه تدریس می فرموده [است]. به طهران منتقل شده و در آن شهر در سال 1270ه. ق.ق وفات یافته و هم در آنجا مدفون گردیده است. در اعیان الشیعه نام او سیّد رضا ذکر شده است. فرزندش سیّد محمّد شمس الادباء، از دانشمندان و شعرای طهران در آن عصر است.

ظاهرا در اواخر قرن دوازدهم هجری در «لاریجان» مازندران متولّد شده و بعد از قتل به ناحق پدر، به همراه مادر و برادرش به اصفهان آمده و نزد ملّا علی نوری و ملّا محمّد اسماعیل واحدالعین حکمت متعالیه را فرا گرفته و حکمت مشاء را از سایر حکماء آموخت. برخی از میرزا عبدالجواد شیرازی و میرزا رفیع شیرازی به عنوان اساتید او نام برده اند که محلّ تردید و تشکیک است و از این دو نفر مجهول الحال در منابع معتبر تاریخ و تراجم ذکری نشده است.

او جامع حکمت و عرفان بوده و بر فلسفه اشراقی و عرفان محی الدّین عربی تسلط داشته و کتب مربوط به آنها را تدریس می فرموده و در بین اقران در احاطه به مباحث حکمی و عرفانی ممتاز بوده و طلاب و علمای اهل ذوق و حال درس او را بر مدرسین هم طبقه او ترجیح می داده اند. از شاگردان او می توان به حکیم آقا محمّد رضا قمشه ای (صهبا)، حاج ملّا هادی سبزواری، میرزا محمّد حسن شیرازی (میرزای بزرگ)، ملّا محمّد اسماعیل درکوشکی، میرزا محمّد جعفر لواسانی (حکیم الهی) و غیره اشاره کرد.

لاریجانی در سال 1267ق به دعوت میرزا اسماعیل مستوفی گرکانی به تهران رفت و به تدریس ادامه داد تا همانجا مرحوم شد.

منابع

------------------------------------------------------

- کیهان اندیشه: شماره 62، مهر و آبان 1374ش، صص 65-73؛

- مجمع الفصحاء، ج4، ص462؛

- المآثر و الآثار (چهل سال تاریخ ایران)، ج1، ص235؛

- تحریر ثانی تاریخ حکماء و عرفای متأخر، صص 261-263؛

- منتخب معجم الحکماء، صص 96 و 97؛

- مکارم الآثار، ج6: ص1957؛

برچسب‌ها: مشاهیر لاریجان, مشاهیر اصفهان, فیلسوفان اصفهان, درگذشتگان ۱۲۷۰ ه ق